Εντάξει, τώρα κάνε λίγο χώρο ακόμα και για το "παρομοιότυπο".
Κάποια στιγμή θα πρέπει να κάτσουν κάτω το γραφείο νεολογισμών της Ακαδημίας και οι λεξικογράφοι και να αποφασίσουν πότε τα λογικά και διαδεδομένα λάθη θα μπορούν να μπουν και στα λεξικά και να αποενοχοποιείται ο κόσμος ως προς τη χρήση τους. Όχι πως χάνουν τον ύπνο τους όσοι λένε π.χ. Δεν θα μπορέσω να ανταπεξέλθω στα όσα οσφρίζομαι ότι προοιωνίζουν οι εξελίξεις. 
(Ζήλεψα το δικό σου «ευάριθμοι τιμητές σεμνύνονται ότι…».)
(Ζήλεψα το δικό σου «ευάριθμοι τιμητές σεμνύνονται ότι…».)
Εντωμεταξύ ξεφύλλιζα χθες ένα μαθητικό βοήθημα της δεκαετίας τού 1960, και πέφτω πάνω σε μια παραίνεση να χρησιμοποιείται μόνον το ορθό δυσφημώ κι όχι το εσφαλμένο δυσφημίζω. Σήμερα το δυσφημίζω το δέχεται κανονικά η σχολική γραμματική (άλλωστε είναι παλαιότατο· πρώτη εμφάνιση το 1782 δίνει το ΛΝΕΓ, και με τη δυσφήμιση να είναι κοντά έναν αιώνα παλιότερη του τύπου δυσφήμηση), αλλά το ΛΝΕΓ (2012) συνεχίζει να διατείνεται (σελ. 572) ότι: «Οπωσδήποτε, προτιμότεροι —και ορθότεροι— παραμένουν οι αρχικοί τύποι δυσφημώ - δυσφήμηση»...
Θυμίζω και το πρόβλημα με τη φυγοκέντριση:
http://lexilogia.gr/forum/showthread.php?10044-φυγόκεντρες-δυνάμεις
http://lexilogia.gr/forum/showthread.php?10044-φυγόκεντρες-δυνάμεις
Αυτά παθαίνει όταν έχει τρισχιλιετείς γλώσσες και παρεμβάσεις της καθαρεύουσας. Κάποια στιγμή θα αρχίσει και για την Ελλάδα να αποκτά νόημα η γκουγκλοστατιστική, γιατί αποτελεί το καλύτερο γραπτό τεκμήριο της καθημερινής ομιλίας της πλειοψηφίας.
Πρόκειται για το έργο «Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια του Παιδιού» της Αντιγόνης Μεταξά, εκδοτική συνεργασία "Ελληνική Παιδεία" - Φυτράκης & Κουτσούμπος (Αθήνα, 1967). Ο Ε' τόμος περιλαμβάνει ένα «Μικρό Ορθογραφικό Λεξικό τής Δημοτικής» (σελ. 177-199), λεξικοποιημένο Πίνακα Συντομογραφιών (σελ. 200-202) και «Μικρό Λεξικό Ξένων Διεθνών Λέξεων» (σελ. 203-208)· ομολογώ πως δεν πήγα μία-μία τις λέξεις του ορθογραφικού λεξικού για να διαπιστώσω και να κρίνω τις ορθογραφικές επιλογές του. Ο Γ' τόμος, στο λήμμα «Ορθογραφία» (σελ. 323-324, πέντε στήλες ανά σελίδα), περιέχει έναν πίνακα με «όλες τις λέξεις που η ορθή γραφή τους παρουσιάζει κάποια δυσκολία» (είναι πολλές δεκάδες), αλλά δεν κατάλαβα το σκεπτικό συμπερίληψης (ή μη) σε όλες τις περιπτώσεις.
Το λήμμα «Ορθογραφία» τελειώνει λοιπόν ως εξής:
Και τώρα θα σε παρακαλέσω να προσέξης μερικές λέξεις που συνήθως πολλοί τις γράφουν εσφαλμένα. Σου γράφω πρώτα τη σωστή γραφή και δίπλα την εσφαλμένη.
άμωμος| και όχι |άμμωμος
απετάθην| και όχι |απετάνθην
απηθανάτισα| και όχι |απεθανάτισα
αποτίνω φόρον| και όχι |αποτίω
ασωτία| και όχι |ασωτεία
δυσφημώ| και όχι |δυσφημίζω
.απετάθην| και όχι |απετάνθην
απηθανάτισα| και όχι |απεθανάτισα
αποτίνω φόρον| και όχι |αποτίω
ασωτία| και όχι |ασωτεία
δυσφημώ| και όχι |δυσφημίζω
Δεν καταλαβαίνω γιατί ειδικά αυτές οι έξι λέξεις, αλλά το δυσφημώ-δυσφημίζω μου έκανε εντύπωση ακριβώς επειδή επιλέχτηκε να περιληφθεί μέσα σ' ένα τόσο μικρό πλήθος (μοιάζει σαν να τα κορφολόγησε η Θεία Λένα από κάποια άλλη, μεγαλύτερη, λίστα). Τα άμωμος-*άμμωμος και ασωτία-*ασωτεία είδα πως ακόμη γίνονται λάθος, κι ας μην υπάρχουν σχετικά σημειώματα λ.χ. στο ΛΝΕΓ, οπότε με την αφορμή αυτή έγραψα κι εγώ σχετικά: http://lexilogia.gr/forum/showthrea...αφικές-απορίες&p=197454&viewfull=1#post197454. Το αποτίνω-αποτίω η σχολική γραμματική το δέχεται πλέον κανονικά, αλλά ο Μπαμπινιώτης καταδικάζει ακόμη το αποτίω. Το απετάθην-*απετάνθην είναι και σήμερα συχνό λαθολογικό και λαθοθηρικό θέμα, αλλά στην εκσυγχρονισμένη μορφή του: αποτάθηκα-*αποτάνθηκα (υπάρχει και σχετικό σχόλιο στο ΛΝΕΓ) — όμως τα ευρήματα (και τα ακούσματα) δείχνουν ότι η ανάπτυξη του αχρείαστου νι δίνει και παίρνει (ψάξτε και αποτανθεί, καθώς και σε άλλα πρόσωπα πέρα απ' το α' ενικ. αποτάνθηκα). Τέλος, το απηθανάτισα-*απεθανάτισα είναι άλλο ένα επεισόδιο της γνωστής λαθοστρεφούς σειράς απαθανατίζω vs *αποθανατίζω, όπου το δεύτερο, παρ' όλη τη δημοφιλία του, παραμένει καταδικαστέο απ' τους λεξικογράφους — κάτι σαν την Ξένια Παππά στη Ζωή της άλλης.
Νίκελ, στο 'χω πει κυριολεκτικά
ένα ζαζουλομύριο φορές να πάψεις να ψάχνεις έναν και μόνον έναν τύπο για κάθε λέξη, πρόκειται για μια εμμονική αρρώστια αυτό το πράγμα! Άσε βρε άνθρωπε να υπάρχουν και δύο και τρεις παράλληλοι τύποι, όπως στην αγγλική, δεν κάνει κανένα απολύτως κακό.
Αυτά πες τα σε κάποιους συναδέλφους που τους αναθέτει η ξένη εταιρεία την επιμέλεια των υποτίτλων που έκανες, και σου διορθώνουν τη Βοστόνη σε Βοστώνη και το Σαββατοκύριακο σε σαββατοκύριακο.
Σαραντ, δεν πρόλαβες τη «Θεία Λένα στα μικρά παιδιά»; Τόοοσο μικρός είσαι; :)
Sarant, κι εμένα όπως είπα μου 'κανε εντύπωση το ότι είναι μόνον έξι λέξεις και προβληματίστηκα πάνω στο με τι κριτήρια επιλέχτηκαν οι συγκεκριμένες, αλλά όπως προείπα κάνω και την υπόθεση να είναι κορφολόγημα από κάποια άλλη λίστα — ιδίως επειδή τα απετάθην και απηθανάτισα είναι σε υπερβολικά λόγιο ύφος για το συγκεκριμένο βιβλίο, το οποίο είναι γραμμένο σε πολύ στρωτή δημοτική.
sarant
¥
Ή τόσο μικρός ή τόοοοσο μεγάλος που ξεχνάω!
Μια που ανακίνησε το θέμα ο sarant, να πω κι εγώ ότι όποιος δέχεται το «*οσφρίζομαι» δεν δικαιούται να διορθώσει ούτε τα *οράζομαι, *αφίζομαι, *γευσίζομαι ή *ακοάζομαι :angry: :)