Εσιόδοξα μυνήματα

Σ' αυτή την περίπτωση οι μπούκηδες δίνουν 144.256 προς ένα να ΜΗΝ επέλθουν τα προαναφερθέντα συμβάντα.
 
Όχι, μη, τουλάχιστον να το μάθω εγκαίρως να προλάβω να απομακρυνθώ όσο γίνεται...
 
Τελικά με κωπηλάτρια ήρθε η φλόγα...
Αντιπροσωπευτικότατο, καθότι η χώρα μας έχει μπόλικους κωπηλάτες. Από πηδαλιούχο είναι που πάσχει...
 
Ευχαριστώ τον φίλο που φρόντισε να μου θυμίσει ότι Things are never so bad they can't be made better.

 
Απροσδόκητη, ανέλπιστη, η απήχηση στα μικρά παιδιά. Βέβαια, θα πηγαίνει τώρα η μπέμπα στο Μετρό και θα ρωτάει κάθε φορά που θα βγαίνει σε κάποιον σταθμό: «Εδώ, μαμά, δεν έχει κυρία να στριγγλίζει;»
 
Εγώ σκεφτόμουν: «Τώρα θα βάλει τα κλάματα, τώρα θα βάλει τα κλάματα!» :)
 
«Εδώ, μαμά, δεν έχει κυρία να στριγγλίζει;»
Ξέρεις ότι τα παιδάκια δεν γεννιούνται έχοντας hardwired στον εγκέφαλό τους ότι όπερα σημαίνει "κάποιος που στριγγλίζει". Απολαμβάνουν όλων των ειδών τις μουσικές. Άρα μόνο αν το έλεγαν οι γονείς, θα μπορούσε να το επαναλάβει το παιδάκι. Επίσης θα είχε ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κάποιος αυτό το νήπιο, που προφανώς ενθουσιάστηκε με την άρια και την -εξαιρετική- σοπράνο, να αποκτά αργότερα, με τη βοήθεια των γονιών, απέχθεια για την όπερα.
 
Ξέρεις ότι τα παιδάκια δεν γεννιούνται έχοντας hardwired στον εγκέφαλό τους ότι όπερα σημαίνει "κάποιος που στριγγλίζει". Απολαμβάνουν όλων των ειδών τις μουσικές. Άρα μόνο αν το έλεγαν οι γονείς, θα μπορούσε να το επαναλάβει το παιδάκι. Επίσης θα είχε ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κάποιος αυτό το νήπιο, που προφανώς ενθουσιάστηκε με την άρια και την -εξαιρετική- σοπράνο, να αποκτά αργότερα, με τη βοήθεια των γονιών, απέχθεια για την όπερα.


Το περίεργο ( ; ) είναι πως όλα, μα όλα, τα παιδιά των φίλων μου μέχρι περίπου την ηλικία των τεσσάρων ετών άκουγαν με προσήλωση κάθε λογής κλασική μουσική όταν τύχαινε να παίζει, από συμφωνικά έργα μέχρι όπερα -ένας πιτσιρικάς, ειδικά, δεν ηρεμούσε αν δεν του έβαζαν ν' ακούσει Παβαρότι. Το απαιτούσε λέγοντας επιτακτικά "μαμά, Μπαμπότι!" και καθόταν στον καναπέ με τα ματάκια γουρλωμένα σαν να ζούσε εκείνη τη στιγμή σε έναν άλλο κόσμο. Σημειωτέον ότι οι περισσότεροι φίλοι μου είναι ροκάδες και μεταξύ αστείου και σοβαρού έχουν αντιδράσεις σαν αυτή που περιγράφει ο Νίκελ για το πιτσιρίκι. Μάλλον τα παιδιά κάτι άλλο καταλαβαίνουν από το "θα μας δαγκώσει η μαϊμού, παιδάκι μου" που έλεγε ο βαθυστόχαστος και οξύνους icon_mrgreen.gif Χάρρυ Κλυνν, αλλά ας όψεται η μουσική (α)παιδεία μας... :curse:
 
Ευτυχώς ο τίτλος του νήματος δεν είναι «Εσιόδοξα μινίματα» γιατί ποιος ξέρει τι θα ακούγαμε για φωνητική γραφή. Τώρα είμαστε απλώς ανορθόγραφοι...

Στην αγγλική έκδοση της Καθημερινής διάβασα (υπάρχει και στα ελληνικά, π.χ. εδώ):

Prime Minister Antonis Samaras Tuesday honored civil servant Eleni Martsoukou for going above and beyond the call of duty in her job.

Martsoukou, an employee in the government’s Office for International and European Community Affairs, helped reduce the proportion of Greek laws that are not compatible with EU legislation from 2.4 percent to 0.5 percent.

In the process, she saved Greece from being fined between 26 and 550 million euros.

http://www.ekathimerini.com/4dcgi/_w_articles_wsite1_1_31/07/2012_454830

Να δούμε ποιοι θα μειώσουν το δαίδαλο της ελληνικής νομοθεσίας σε ευκολοδιάβατα μονοπάτια.

ΥΓ: Μπόνους γερό δώσατε στην κοπέλα ή μόνο την περγαμηνή;
 
Ευτυχώς ο τίτλος του νήματος δεν είναι «Εσιόδοξα μινίματα» γιατί ποιος ξέρει τι θα ακούγαμε για φωνητική γραφή.
Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως πρόκειται για ελληνοποιημένο πληθυντικό τού μίνιμουμ. :D
 
Δεν θα το έλεγα πάντως παλινδρόμηση (που στοχεύει στο να ταυτίζεται το μπρος-πίσω) αλλά αναστροφή (και στα αγγλικά θα το βρεις συνήθως reverse thinking κττ), και χρησιμοποιείται πολύ στο μάρκετινγκ (πχ η ΑΧΑ Ασφαλιστική είχε μια τέτοια διαφήμιση πριν λίγο καιρό).
 
Back
Top