inculturer

Το atilf έχει το inculturation:

inculturation (de culture), subst. fém., , néol.anthropol., théol. Insertion du message chrétien dans une culture donnée. [Le] Père Dis Amoltavadass, théologien indien qui travaille en faveur de l'« inculturation » de la foi chrétienne en Inde (Le Monde, 15 juill. 1981, p. 16, col. 2)

Παραδείγματα:

1
Quant au concept d’« inculturation », il n’est jamais clairement défini et frappe par son ambiguïté : « Inculturer, c’est partir d’une culture pour en rejoindre une autre et vice versa. Inculturer la Bonne Nouvelle serait donc partir de la culture hébraïque pour pénétrer dans la culture africaine. Mais l’inverse peut aussi être exact, partir de la culture africaine pour mieux comprendre l’Évangile. »

2
Le ro^le des traditions [ΣΣ: nationales, culturelles, historiques] n'est pas ne'gligeable lorsqu'elles contribuent "a` aider la personne a` vivre dans le Christ et avec le Christ hic et nunc, ici et maintenant", ou, comme on le dit, a` inculturer l'Evangile.

Σημαίνει άρα εντάσσω ένα πολιτιστικό στοιχείο (θρησκευτικό κατά κύριο λόγο) μέσα σε μια νέα κουλτούρα που του είναι ξένη. Ή και το ανάποδο: κατανοώ ένα ξένο πολιτιστικό στοιχείο κοιτάζοντάς έξω από το πεδίο αναφοράς του.

Μια αυτόματη απόδοση θα ήταν εμπολιτίζω;
 

nickel

Administrator
Staff member
Νομίζω ότι μετά τον επιπολιτισμό για το acculturation και τον αποπολιτισμό για το deculturation, ο εμπολιτισμός για τον inculturation είναι απλώς το επόμενο βήμα. Άλλωστε, συμφωνεί και κοτζάμ Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών.

Όπως έχω μάλιστα υποστηρίξει σε πρόσφατο άρθρο μου στο περιοδικό Istina7, αποτελεί το σοβαρότερο ίσως πρόβλημα για την Ορθοδοξία, η οποία, στις εκτός ιεραποστολής περιοχές, λόγω ακριβώς του γνωστού στενότατου ―έως ταυτίσεως ορισμένες φορές― συνδέσμου Εκκλησίας και έθνους, Εκκλησίας και τοπικών/πολιτισμικών παραδόσεων, αυτό που φαίνεται να χρειάζεται επειγόντως είναι μία αποδέσμευση από τους συγκεκριμένους πολιτισμούς και τις τοπικές παραδόσεις (deculturation), μία επανιεράρχηση προτεραιοτήτων ανάμεσα στα θεολογικά και πολιτισμικά κριτήρια, μία νέα ισορροπία ανάμεσα στο τοπικό και το οικουμενικό, στο επί μέρους και το καθολικό, και όχι τόσο τον εμπολιτισμό (inculturation).
http://www.acadimia.gr/content/view/392/110/lang,el/
 
Δεν δημιουργεί αυτό conflict με το εκπολιτίζω που δεν σημαίνει το αντίθετό του;
 

nickel

Administrator
Staff member
Γιατί πρέπει το εκ- / εξ- να είναι αντίθετο του εν-, αφού μια σημαντική χρήση του είναι να περιγράψει «διεργασία που οδηγεί σε μια κατάσταση» (ΛΝΕΓ): εκδημοκρατισμός, εξελληνισμός.
 
Δεν ξέρω. Είναι αυτόματη γλωσσική αντίδραση (ίσως μόνο δική μου*). Ίσως το πρόβλημα να είναι ότι αυτές οι λέξεις δεν έχουν αντίστοιχα με το "εν".


* αν είναι έτσι, μπορούμε να το ξεχάσουμε και να πάμε παρακάτω. Ή παραπάνω.
 
Top