Πολύ σωστές οι παρατηρήσεις του nickel.
Όσο για αυτό:
καλό είναι να αποτιμάται σωστά η δυσκολία της δουλειάς πριν από την οποιαδήποτε συμφωνία.
δεν ξέρω πόσο εφικτό είναι να γίνει σε προκαταρκτικό/πρώιμο στάδιο της διαδικασίας.
Γενικότερα, έχω ξαναγράψει ότι ο διορθωτής/επιμελητής είναι ο τελικός "τερματοφύλακας' για να πιάνει τα όσα "πέναλτι".
Από την άλλη, επειδή πάντα μεταξύ των μεταφραστών (όπως και μεταξύ διορθωτών/επιμελητών) υπάρχει διαφορά δυναμικού, όταν συμβαίνει να διαπιστώνεται ασυνήθης πληθώρα μεταφραστικών αστοχιών, καλό είναι να ενημερώνει ο επιμελητής τον εκδότη: αφενός για να του επισημάνει μία περίπτωση μεταφραστή με τον οποίο θα έπρεπε να το ξανασκεφτεί να συνεργαστεί και αφετέρου για να στείλει ένα εύγλωττο μήνυμα (στον εκδότη) μήπως φιλοτιμηθεί να δώσει κάτι παραπάνω
Προσωπικά, μία ακραία περίπτωση θυμάμαι, κατά την οποία έκανα άπειρες διορθώσεις, αναδιατυπώσεις και εξ ολοκλήρου μετάφραση κομματιών που είχαν παραλειφθεί. Τότε, αφενός ο μεταφραστής μπήκε στη μαύρη λίστα του εκδότη και αφετέρου είδα στο δοκίμιο της τρίτης διόρθωσης το όνομά μου να έχει μπει ως μεταφραστή δίπλα στου μεταφραστή! Πράγμα που βέβαια δεν αποδέχτηκα, αλλά σημείωσα άπαξ διά παντός τη γενναία εκδοτική χειρονομία.
