Την μπερλίνα δεν την έπαιξα ποτέ, ούτε θυμάμαι να την έπαιζαν τα κοριτσάκια. Ίσως το έκαναν όταν δεν τις έβλεπαν τα αγόρια. Τις παρακάτω πληροφορίες τις αντέγραψα από εδώ:
[Η μπερλίνα] παίζεται με τουλάχιστον τέσσερις παίκτες (και περισσότερους). Ένα παιδί είναι η Μπερλίνα και κάθεται στο κέντρο. Τα υπόλοιπα παιδιά σχηματίζουν έναν κύκλο γύρω της. Ένα από αυτά είναι ο «αγγελιαφόρος». Πηγαίνει από παιδί σε παιδί και κάθε ένα του λέει κρυφά στο αυτί κάτι για την Μπερλίνα – κάτι καλό ή κάτι κακό. Αφού ακούσει όλα τα παιδιά στον κύκλο, το παιδί που μεταφέρει τα μηνύματα πηγαίνει και στέκεται κοντά στην Μπερλίνα. Της λέει: «Έρχομαι από την αγορά κι έμαθα πολλά, καλά και κακά για σένα». «Τι έμαθες»; ρωτάει η Μπερλίνα. Το παιδί που έχει ρόλο αγγελιαφόρου λέει δυνατά στη Μπερλίνα τα μυστικά που άκουσε από τα άλλα παιδιά, χωρίς να αποκαλύπτει ποιος είπε τι. Η Μπερλίνα πρέπει να βρει ποιος είπε τι για εκείνη. Αν δεν αντιστοιχίσει κανένα μυστικό με αυτόν που το είπε, ξανακάνει την Μπερλίνα. Αν βρει κάποια, στο ρόλο της Μπερλίνας μπαίνει ο πρώτος που αναγνώρισε.
Αλλά με μπέρδευε και η σχέση του κοριτσίστικου παιχνιδιού με τα αυτοκίνητα που λέγανε μπερλίνες. Σύμφωνα με τη Wikipedia:
In American English and American Spanish, the term sedan is used (accented as "sedán" in Spanish). The engine compartment, at the front, is covered by the hood; the cargo compartment at the rear is called the trunk.
In British English, a car of this configuration is called a saloon. The engine compartment cover is the bonnet, the cargo-compartment boot is at the rear. Hatchback sedans are known simply as hatchbacks (not hatchback saloons); long-wheelbase luxury saloons may be referred to as limousines.
[…] In Australia the American term sedan is used, albeit with the British terms boot and bonnet being retained. […] In other languages, sedans are known as berline (French), berlina (European Spanish, European Portuguese, Romanian, and Italian); although these terms also may include hatchbacks. These terms, besides sedan, derive from types of horse-drawn carriages. In German, the term limousine is used for sedans, and "stretch-limousine" for limousines.
Μια και μιλάμε για ιππήλατες άμαξες η προέλευση της γαλλικής λέξης berline φαίνεται να είναι αποτέλεσμα τριεθνούς συνεργασίας, αφού ο ιταλικής καταγωγής Philip de Chiese, στην υπηρεσία του Φρειδερίκου Γουλιέλμου, εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου, κατασκεύασε ενώ βρισκόταν στο Παρίσι μια ιππήλατη διθέσια άμαξα που άρεσε πολύ στους Παριζιάνους και ονομάστηκε berline από το Βερολίνο (πρωτεύουσα του Βρανδεμβούργου). Όλα αυτά λίγο στο φλου, αφού το Robert λέει ότι πήρε αυτό το όνομα η άμαξα επειδή ήταν στη μόδα στο Βερολίνο (το επιβεβαιώνει μια από τις παρακάτω πηγές). Δεν ονομάστηκε έτσι, λένε οι πηγές μου, από την berlina, όπως έλεγαν οι Ιταλοί το κάρο για τη διαπόμπευση καταδικασμένων.
A peculiar kind of coach has been introduced in latter times under the name of Berlin. The name indicates the place which gave birth to the invention, as the French themselves acknowledge ; though some, with very little probability, wish to derive it from the Italian. Philip de Chiese, a native of Piedmont, and descended from the Italian family of Chiesa, was a colonel and quarter-master-general in the service of Frederic William, elector of Brandenburg, by whom he was much esteemed on account of his knowledge in architecture. Being once sent to France on his master's business, he caused to be built, on purpose for this journey, a carriage capable of containing two persons; which, in France and everywhere else, was much approved, and called a berline. This Philip de Chiese died at Berlin in 1673.
Από το A history of inventions, discoveries, and origins, Volume 1 του Johann Beckmann. Υπάρχει υποσημείωση όμοια με την υποσημείωση που βρίσκω στο βιβλίο Carriages & Coaches: Their History & Their Evolution του Ralph Straus (1912). Ξεφυλλίστε το.
Some people have considered that the name was not derived from the city of Berlin, but from an Italian word berlina, “a name given by the Italians to a kind of stage on which criminals are exposed to public ignominy.” This seems rather far-fetched. In England it was always thought to have been built first in Berlin, and was a common enough term for a coach early in the eighteenth century. Swift mentions it in his Answer to a Scandalous Poem (1737) [jealous Juno, ever snarling, / is drawn by peacocks in her berlin]
Κι άλλες πληροφορίες εδώ, απ’ όπου και το σκίτσο.
Μπορούμε να πούμε ότι τα αυτοκίνητα πήραν το όνομά τους από τις άμαξες κι αυτές από το Βερολίνο, ενώ το παιχνίδι με τα κουτσομπολιά ονομάστηκε έτσι από την εξέδρα ή το κάρο διαπόμπευσης των καταδίκων (έτσι στο ΛΝΕΓ και το ΕΛΝΕΓ). Η ιταλική λέξη berlina είναι μια από τις λέξεις για την αγγλική pillory.
Στο ιταλοαγγλικό της Οξφόρδης οι δύο σημασίες της berlina δίνονται χωριστά, δηλαδή θεωρούνται ομώνυμα, με διαφορετική ετυμολογία. Τώρα θα ήθελα να μάθω τι λένε τα ιταλικά του ιταλικού ετυμολογικού:
http://www.etimo.it/?term=berlina&find=Cerca
Αν έχει όρεξη κάποιος, θα με γλιτώσει «αποκωδικοποίηση».
[Η μπερλίνα] παίζεται με τουλάχιστον τέσσερις παίκτες (και περισσότερους). Ένα παιδί είναι η Μπερλίνα και κάθεται στο κέντρο. Τα υπόλοιπα παιδιά σχηματίζουν έναν κύκλο γύρω της. Ένα από αυτά είναι ο «αγγελιαφόρος». Πηγαίνει από παιδί σε παιδί και κάθε ένα του λέει κρυφά στο αυτί κάτι για την Μπερλίνα – κάτι καλό ή κάτι κακό. Αφού ακούσει όλα τα παιδιά στον κύκλο, το παιδί που μεταφέρει τα μηνύματα πηγαίνει και στέκεται κοντά στην Μπερλίνα. Της λέει: «Έρχομαι από την αγορά κι έμαθα πολλά, καλά και κακά για σένα». «Τι έμαθες»; ρωτάει η Μπερλίνα. Το παιδί που έχει ρόλο αγγελιαφόρου λέει δυνατά στη Μπερλίνα τα μυστικά που άκουσε από τα άλλα παιδιά, χωρίς να αποκαλύπτει ποιος είπε τι. Η Μπερλίνα πρέπει να βρει ποιος είπε τι για εκείνη. Αν δεν αντιστοιχίσει κανένα μυστικό με αυτόν που το είπε, ξανακάνει την Μπερλίνα. Αν βρει κάποια, στο ρόλο της Μπερλίνας μπαίνει ο πρώτος που αναγνώρισε.
Αλλά με μπέρδευε και η σχέση του κοριτσίστικου παιχνιδιού με τα αυτοκίνητα που λέγανε μπερλίνες. Σύμφωνα με τη Wikipedia:
In American English and American Spanish, the term sedan is used (accented as "sedán" in Spanish). The engine compartment, at the front, is covered by the hood; the cargo compartment at the rear is called the trunk.
In British English, a car of this configuration is called a saloon. The engine compartment cover is the bonnet, the cargo-compartment boot is at the rear. Hatchback sedans are known simply as hatchbacks (not hatchback saloons); long-wheelbase luxury saloons may be referred to as limousines.
[…] In Australia the American term sedan is used, albeit with the British terms boot and bonnet being retained. […] In other languages, sedans are known as berline (French), berlina (European Spanish, European Portuguese, Romanian, and Italian); although these terms also may include hatchbacks. These terms, besides sedan, derive from types of horse-drawn carriages. In German, the term limousine is used for sedans, and "stretch-limousine" for limousines.
Μια και μιλάμε για ιππήλατες άμαξες η προέλευση της γαλλικής λέξης berline φαίνεται να είναι αποτέλεσμα τριεθνούς συνεργασίας, αφού ο ιταλικής καταγωγής Philip de Chiese, στην υπηρεσία του Φρειδερίκου Γουλιέλμου, εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου, κατασκεύασε ενώ βρισκόταν στο Παρίσι μια ιππήλατη διθέσια άμαξα που άρεσε πολύ στους Παριζιάνους και ονομάστηκε berline από το Βερολίνο (πρωτεύουσα του Βρανδεμβούργου). Όλα αυτά λίγο στο φλου, αφού το Robert λέει ότι πήρε αυτό το όνομα η άμαξα επειδή ήταν στη μόδα στο Βερολίνο (το επιβεβαιώνει μια από τις παρακάτω πηγές). Δεν ονομάστηκε έτσι, λένε οι πηγές μου, από την berlina, όπως έλεγαν οι Ιταλοί το κάρο για τη διαπόμπευση καταδικασμένων.
A peculiar kind of coach has been introduced in latter times under the name of Berlin. The name indicates the place which gave birth to the invention, as the French themselves acknowledge ; though some, with very little probability, wish to derive it from the Italian. Philip de Chiese, a native of Piedmont, and descended from the Italian family of Chiesa, was a colonel and quarter-master-general in the service of Frederic William, elector of Brandenburg, by whom he was much esteemed on account of his knowledge in architecture. Being once sent to France on his master's business, he caused to be built, on purpose for this journey, a carriage capable of containing two persons; which, in France and everywhere else, was much approved, and called a berline. This Philip de Chiese died at Berlin in 1673.
Από το A history of inventions, discoveries, and origins, Volume 1 του Johann Beckmann. Υπάρχει υποσημείωση όμοια με την υποσημείωση που βρίσκω στο βιβλίο Carriages & Coaches: Their History & Their Evolution του Ralph Straus (1912). Ξεφυλλίστε το.
Some people have considered that the name was not derived from the city of Berlin, but from an Italian word berlina, “a name given by the Italians to a kind of stage on which criminals are exposed to public ignominy.” This seems rather far-fetched. In England it was always thought to have been built first in Berlin, and was a common enough term for a coach early in the eighteenth century. Swift mentions it in his Answer to a Scandalous Poem (1737) [jealous Juno, ever snarling, / is drawn by peacocks in her berlin]
Κι άλλες πληροφορίες εδώ, απ’ όπου και το σκίτσο.
Μπορούμε να πούμε ότι τα αυτοκίνητα πήραν το όνομά τους από τις άμαξες κι αυτές από το Βερολίνο, ενώ το παιχνίδι με τα κουτσομπολιά ονομάστηκε έτσι από την εξέδρα ή το κάρο διαπόμπευσης των καταδίκων (έτσι στο ΛΝΕΓ και το ΕΛΝΕΓ). Η ιταλική λέξη berlina είναι μια από τις λέξεις για την αγγλική pillory.
Στο ιταλοαγγλικό της Οξφόρδης οι δύο σημασίες της berlina δίνονται χωριστά, δηλαδή θεωρούνται ομώνυμα, με διαφορετική ετυμολογία. Τώρα θα ήθελα να μάθω τι λένε τα ιταλικά του ιταλικού ετυμολογικού:
http://www.etimo.it/?term=berlina&find=Cerca
Αν έχει όρεξη κάποιος, θα με γλιτώσει «αποκωδικοποίηση».
