Τα της κρίσης (ό,τι περνάει από την κρησάρα μας)

Και γιατί δεν πάμε στα Γκέρνσεϊ, βρε παιδιά; Θα μπορούμε και να συνεννοηθούμε... :)
 
Μα νομίζω πως ο σκοπός δεν είναι να πάμε πουθενά, αλλά να έχουμε συνέταιρο σ' εκείνες τις χώρες. Έχεις κανέναν στα Γκέρνσεϊ;
 
Τα Γκέρνσεϊ, Τζέρσεϊ και οι λοιπές Κτήσεις του Στέμματος είναι για πολύ γερά πορτοφόλια, παίδες. Όχι για ψιλικοκό.
 
Και στους Άγιους Ευστάθιους και λοιπές υπήνεμες τέως Ολλανδικές Αντίλλες; :)
 
Alexandra said:
Μα νομίζω πως ο σκοπός δεν είναι να πάμε πουθενά, αλλά να έχουμε συνέταιρο σ' εκείνες τις χώρες.
Click to expand...
Βουλγαρία. Το παρέχουν οι άνθρωποι ως κανονική υπηρεσία. :)
 
Από την ραδιοφωνική εκπομπή του συνθέτη Σταμάτη Κραουνάκη. Αναδημοσιεύουμε χωρίς σχόλια:

«Καλώς ήρθατε Μερκέλα, καγκελάριος, κιγκλιδωματάριος της ευρωζώνης στραπατσάριος, του κεφαλαίου ιμπρεσάριος, των συμφερόντων τοπαμάριος. Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης, Αριστοφάνης, Καβάφης, Σολωμός, Γκάτσος, Σαπφώ, Μίκης, Μάνος κι εγώ σου δηλώνουμε:

Μας χρωστάτε μωρή μουλαροζαργάνα, δεν χρωστάμε. Αν δεν ήταν οι Έλληνες, Μερκέλα μου, θα ΄σουν… καπάκι μπίρας».

Δικό μου σχόλιο: Παραπονιόμαστε όταν οι πνευματικοί άνθρωποι δεν μιλάνε. Ε, αν ο λόγος τους είναι αυτού του επιπέδου παραλήρημα, καλύτερα να μην το ανοίγουν το ρημάδι.
Ειδικά όταν πάσχουν από βαρύτατη folie de grandeur και έχουν το θράσος να βάζουν ίσα κι όμοια τον λαδωματία εαυτό τους με τον Αισχύλο, τον Σοφοκλή, τον Ευριπίδη, τον Αριστοφάνη, τον Καβάφη, τον Σολωμό, τον Γκάτσο, τη Σαπφώ και τον Μάνο (Χατζιδάκι, βεβαίως).
 
Νομίζω ότι, από όλους τους Έλληνες (αν μετράμε στους Έλληνες και τους Αρμένηδες αυτοκράτορες της Πόλης), η Γερμανία ίσως οφείλει τα περισσότερα στη Σκλήραινα, τη Θεοφανώ...
 
bernardina said:
Δικό μου σχόλιο: Παραπονιόμαστε όταν οι πνευματικοί άνθρωποι δεν μιλάνε. Ε, αν ο λόγος τους είναι αυτού του επιπέδου παραλήρημα, καλύτερα να μην το ανοίγουν το ρημάδι.
Click to expand...
Αυτό ακριβώς, ίσως και με τα ίδια λόγια, ήθελα να πω χτες. Ύστερα σκέφτηκα ότι τζάμπα θα το γράψω. Ας αρκούμαστε να ακούμε τη μουσική του.
 
drsiebenmal said:
Νομίζω ότι, από όλους τους Έλληνες (αν μετράμε στους Έλληνες και τους Αρμένηδες αυτοκράτορες της Πόλης), η Γερμανία ίσως οφείλει τα περισσότερα στη Σκλήραινα, τη Θεοφανώ...
Click to expand...

Καλέ ναι, αυτήν είχε υπόψη του ο παραμορφωμένος και κατακαημένοςλλιεργημένος μουζικάντες. Τι να λέμε τώρα...
 
nickel said:
Αυτό ακριβώς, ίσως και με τα ίδια λόγια, ήθελα να πω χτες. Ύστερα σκέφτηκα ότι τζάμπα θα το γράψω. Ας αρκούμαστε να ακούμε τη μουσική του.
Click to expand...

Να σου πω κάτι κι αν θες πες με εμπαθή. Από τότε που ξώκειλε εντελώς, και μάλιστα εν αδίκω ευρισκόμενος, δεν μου κάνει πια καρδιά να ακούω ούτε τη μουσική του. Πάγωσα κι αηδίασα. Πώς να με συνεπάρει όταν ξέρω τι κρύβεται από πίσω;
Δεν έχω την απαίτηση να είναι άγγελοι, άσπιλοι, άμωμοι κι αμόλυντοι οι άνθρωποι που με ταξιδεύουν με την (όποια) τέχνη τους. Κάθε άλλο. Αγαπώ και το σκοτάδι, καμιά φορά ίσως και περισσότερο...
Όμως άλλο το σκοτάδι και άλλο η λέρα.
 
Ξέρω, ξέρω. Δεν προσπαθώ να το επιβάλω σε άλλους, απλώς αποφάσισα από μικρός, για τη δική μου ψυχολογική ισορροπία, να ξεχωρίζω το έργο από τον δημιουργό. Με τίποτα δεν θα το θεωρούσα κανόνα ζωής για τους άλλους, για τον κόσμο.
 
Αυτός δεν ξέφυγε τώρα πάντως, έχει χρόνια που το έχει καβαλήσει το καλάμι. Τι καλάμι δηλαδή, αυτό είναι ολόκληρο μπαομπάμπ!
 
«υπό την προϋπόθεση ότι τα τρόφιμα δεν θα ανήκουν στην κατηγορία εκείνων που αλλοιώνονται».
Να είχαμε και τίποτα παραδείγματα να καταλάβουμε.

Πλέον θα έχει πραγματική βάση το ερώτημα «τι ληγμένα παίρνει αυτός;».
 
Δεν ξέρω πώς θα διαμορφωθούν εδώ τα πράγματα, πάντως οι ετικέτες στα τρόφιμα είναι δύο ειδών. Αυτές που έχουν ημερομηνία λήξης (expire date) και αυτές που έχουν ημερομηνία προτεινόμενης κατανάλωσης (best by date). Νομίζω ότι η τωρινή απόφαση αφορά καταρχήν προϊόντα που ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία, αλλά μπορεί και να κάνω λάθος. Στη Μεσευρώπη, πάντως, ξέρω ότι το φουρνιστό ψωμί της ημέρας πωλείται στους φούρνους από το μεσημέρι και μετά σε χαμηλότερη τιμή και την επόμενη μέρα (ψωμί δύο ημερών) στη μισή, ενώ τα κοντολήξιμα της πρώτης κατηγορίας (π.χ. γαλακτοκομικά) προσφέρονται φτηνότερα ήδη μερικές μέρες πριν από την ημερομηνία λήξης τους.
 
Κοίτα σύμπτωση. Χτες δεν ήταν που έγραφα για τα τρόφιμα που καταλήγουν στη χωματερή ανέγγιχτα; Για το τρομαχτικό ποσοστό του 40% που έδειξαν οι έρευνες;
Ε, ναι, είναι προτιμότερο να πετάγονται στα σκουπίδια παρά να καταναλώνονται σε χαμηλότερη τιμή! Την ίδια άποψη έχουν κοτζαμάν πανεπιστημιακοί, τι νομίζατε;
Όποιος βρει το σχόλιο που έστειλα με ψευδώνυμο, κερδίζει πλαστικό ληγμένο λουκούμι.
 
Σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ ένα ντοκιμαντέρ όπου (παρεμπιπτόντως ; ) έδειχνε πόσοι άνθρωποι τρέφονται με ληγμένα τρόφιμα... Καταραμένε Αλτσχάιμερ!
 
Οκέι, σειρά μου να παίξω το συνήγορο του διαβόλου: δηλαδή, όταν ένα, ας πούμε γιαούρτι, γράφει επάνω ημερομηνία λήξης 12/10/2012 αυτό σημαίνει ότι στις 12 τα μεσάνυχτα καθώς βγαίνει η μέρα έρχεται μια νεράιδα και με το μαγικό της ραβδί χαλάει το γιαούρτι; Δηλαδή αν δεν βρωμάει και δεν έχει κόψει δεν θα το φάτε την επόμενη μέρα; Αντιστρόφως, αν ένα τυρί βρομάει θάνατο (και ουχί πόδια) θα το φάτε επειδή δεν έχει λήξει; Ειδικά σε κάποια προϊόντα οι ημερομηνίες λήξης είναι ενδεικτικές. (Στα φάρμακα ξέρω από έγκυρη πηγή ότι η πραγματική ημερομηνία λήξης είναι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ έξι μήνες μετά την ονομαστική). Χώρια τα ληγμένα που μας πουλάνε για φρέσκα. Ε, ας μας πουλάνε τα ληγμένα για ληγμένα.
 
drsiebenmal said:
Στη Μεσευρώπη, πάντως, ξέρω ότι το φουρνιστό ψωμί της ημέρας πωλείται στους φούρνους από το μεσημέρι και μετά σε χαμηλότερη τιμή και την επόμενη μέρα (ψωμί δύο ημερών) στη μισή, ενώ τα κοντολήξιμα της πρώτης κατηγορίας (π.χ. γαλακτοκομικά) προσφέρονται φτηνότερα ήδη μερικές μέρες πριν από την ημερομηνία λήξης τους.
Click to expand...
Και στην Πορτογαλία. Μια δυο μέρες πριν λήξουν τα φαγητά στα σουπερμάρκετ τα βγάζουν σε προσφορά με πολύ χαμηλή τιμή.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top