Ο Καιάδας της ανάπηρης και κακούργας γενικής

Από το Αγγλοελληνικό Λεξικό του in.gr:

επιμελούμαι της ανάπτυξης ή ανατροφής

Ωστόσο το ΛΝΕΓ, εκτός από τη σύνταξη του 'επιμελούμαι' με αιτιατική, που την προτάσσει, έχει και:

(+γεν.) επεμελήθη τής συντάξεως / τoύ υπoμνήματος

Μόνο που αυτό δεν είναι πια νέα ελληνική γλώσσα...
 

nickel

Administrator
Staff member
(+γεν.) επεμελήθη τής συντάξεως / τoύ υπoμνήματος
Κάποια τέτοια καλό θα είναι να αποσύρονται σιγά-σιγά (όπως και οι σακαράκες) μια και βλέπουμε ότι δεν είναι πια απλώς λόγιες εκφράσεις, αλλά σχεδόν αποκλειστικά «εκκλησιαστικές» :).
 
Ή αλλιώς να πληρώνουν πράσινο τέλος, γιατί μολύνουν το γλωσσικό περιβάλλον. :)
 
Από την άλλη, βρε παιδί μου, πας στο ΛΚΝ να σιγουρευτείς για τη σύνταξη του 'υπεραμύνομαι', και δε βρίσκεις καν το ρήμα...
 

nickel

Administrator
Staff member
Από την άλλη, βρε παιδί μου, πας στο ΛΚΝ να σιγουρευτείς για τη σύνταξη του 'υπεραμύνομαι', και δε βρίσκεις καν το ρήμα...
Η απάντηση στο #9.
 
Ε καλά, θενκς βεβαίως, αλλά το βρήκα φυσικά στο ΛΝΕΓ... :D:p Όσον αφορά το "σα να σου λέει 'χρησιμοποίησε το 'υπερασπίζομαι' ' ", ξέρεις τώρα, το κρατάω για παρακάτω, που το πρωτότυπο αλλάζει ρήμα. ;)
 

nickel

Administrator
Staff member
Εντοπίστηκε από μέλος της λίστας glosinform:

H συνάντησή μας έγινε στο θέατρο Θησείον στις λίγες ώρες που μεσολαβούσαν των ταξιδιών του.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=34&artid=155476&dt=30/11/2003

Υποθέτω ότι απλώς ξέφυγε, κάπου ξέπεσε, η πρόθεση.

Επίσης, με αφορμή κάτι άλλο που διάβασα χτες: Το ρήμα μετέχω (π.χ. ΛΝΕΓ: στα κέρδη και στις ζημίες μετέχουμε όλοι εξίσου) έχει και αρχαιοπρεπή σύνταξη με γενική πτώση, όπως στο γνωστό «Έλληνας είναι όποιος μετέχει της ελληνικής παιδείας» (στο ΛΝΕΓ: η μετοχή στη γραμματική είναι το μέρος τού λόγου που μετέχει τής φύσεως και τού ονόματος και τού ρήματος — το ΛΚΝ δεν αναφέρει καθόλου τη χρήση).

Το ρήμα συμμετέχω δεν έχει τέτοια χρήση, δεν ακολουθείται από γενική πτώση, δεν είναι, δηλαδή, σωστό να πούμε «συμμετέχουν των προσπαθειών». Παραδείγματα από ΛΝΕΓ: συμμετέχω σε προσπάθεια / συζήτηση / σύσκεψη | συμμετέχω ενεργά στα κοινά | συμμετέχω στις εξετάσεις / στα κέρδη τής επιχείρησης / σε ένα παιχνίδι / σε μια εκδήλωση | οι συμμετέχοντες στον διαγωνισμό | τα ονόματα των συμμετεχόντων στο έργο | συμμετέχω στους πόνους / στις χαρές κάποιου.
 
Με τα επίθετα τι γίνεται; Το λέω διότι έχω ελεγχθεί στο παρελθόν σε νήμα της Λεξιλογίας επειδή έγραψα "ανίδεος του πρωτοτύπου". Ωσάν να μη λέμε "γνώστης του αντικειμένου"... Δώστε λοιπόν κανόνες και για τις γενικές που συντάσσονται ή δεν συντάσσονται τα επίθετα, ή κάποια απ' αυτά. Παρακαλώ, ρυθμίστε.
 

nickel

Administrator
Staff member
Όσο κι αν είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς, εγώ δεν έχω ρυθμιστικές τάσεις. Την ευκολία του εργάτη της γλώσσας σκέφτομαι. Προσπαθώ μέσα από τις γραμματικές, τα λεξικά και τη χρήση να βρω τις ορθογραφίες, τους τύπους, τις εκφράσεις, τις συντάξεις, τις διατυπώσεις που θα κάνουν, ως προς αυτά τα πράγματα, λιγότερο προβληματική τη σχέση του συγγραφέα και του μεταφραστή με τον επιμελητή και τον αναγνώστη (το λέω έτσι θεωρώντας ότι, ιδανικά, ο επιμελητής βρίσκεται πιο κοντά στον αναγνώστη, ο οποίος επίσης εδώ θεωρείται ιδανικός). Για να δίνεται το βάρος της επικοινωνίας στο νόημα και όχι στον τύπο. Ενίοτε οι διατυπώσεις σκόπιμα ακολουθούν δύσβατα μονοπάτια επειδή ο συγγραφέας υιοθετεί κάποιο ύφος, π.χ., για να αντιγράψω Πολύδωρα από τον σημερινό Χάρη:
«η λογική των γεγονότων μάς υποχρεώνει να δεχθούμε την άμυνα και τη solidarity ως συνολική ευρωπαϊκή υπόθεση. Συναγερμός τώρα διότι [...] η μουσική για το illegal immigration σε όλα τα fora είναι μουσική allegro. Μετέχω κι εγώ σε αυτή τη μουσική. Αλλά νομίζω ότι θα πρέπει να θυμηθούμε τις νότες της fuga και του crescendo για άμυνα…»

Στο παραπάνω ο Βύρων το μόνο που δεν κάνει είναι να γράψει «μετέχω κι εγώ αυτής της μουσικής».
Πιστεύω ότι οι γενικές που χρησιμοποιούνται στις περισσότερες από τις περιπτώσεις που αναφέρουμε εδώ είτε αποσκοπούν να δώσουν κάποια λόγια χροιά είτε είναι καραμπινάτα λάθη άγνοιας (δηλαδή δημιουργούν λόγια χροιά από το πουθενά). Η κίτρινη κάρτα που τους βγάζουμε δεν είναι για να καθηλώσουμε τη χρήση (η οποία σε ποσοστό 99% αγνοεί την παρουσία αυτού του νήματος ή αδιαφορεί γι’ αυτό), αλλά για να κάνουμε πιο εύκολη τη ζωή αυτών που θα τύχει να το διαβάσουν. Εσύ, ο γράφων, επιλέγεις αν θέλεις να γίνει η ζωή σου πιο εύκολη ή όχι. Τουλάχιστον ξέρεις ότι ο «μηχανικός επιμελητής» θα σου διορθώσει το «συμμετέχει των εκδηλώσεων».

Για τα επίθετα, είμαι άμοιρος ευθυνών. Να κάνετε υπομονή. :)
 
Θα συμφωνήσω ότι τα περισσότερα από τα παραδείγματα "γενικών" που αποδοκιμάστηκαν σε αυτό το νήμα είναι πράγματι για κλάματα. Πιστεύω ότι η αιτία αυτών των ατυχών χρήσεων, συνάμα με την καθαρεύουσα διάθεση των χρηστών (για να δείξουν πως μιλάνε καλύτερα και πλουσιότερα ελληνικά, και άρα διακρίνονται από τους υπολοίπους, την πλέμπα, κλπ. Βλ. σχετικά Pierre Bourdieu αλλά και Σπύρος Μοσχονάς), είναι η φτωχή αίσθηση της γλώσσας, η απουσία ισχυρού γλωσσικού αισθητηρίου. Με αυτούς, όσους κανόνες και ρυθμίσεις και αν κατεβάσουμε, δεν θα καταφέρουμε τίποτα. Αυτό το μίγμα ("επιθυμία διάκρισης"-"απουσία γλωσσικού αισθητηρίου") είναι εκρηκτικό και, βέβαια, η πάθησή τους αγιάτρευτη. Θα μάθουν τα περί των "γενικών", αλλά θα μας βγουν με άλλες συναφείς, αδόκιμες και ημαρτημένες χρήσεις. Η αμουσία δεν διορθώνεται ούτε η βαθύτατη επιθυμία του άλλου να διακριθεί.
Και κάτι ακόμη: μήπως η δική μας προθυμία διόρθωσης (συχνά με σαρκασμό) αυτών των ατυχέστατων χρήσεων αποτελεί τελικά επιθυμία "διάκρισης", έστω και υπό άλλη, ορθότερη και "νομιμότερη", μορφή; Δεν αναφέρομαι στις πολλές ψύχραιμες και χρήσιμες υποδείξεις που έγιναν σε αυτό το νήμα, αλλά στη συστηματική λαθοθηρία και τη συνοδεύουσα ειρωνεία ή και χλεύη που χαρακτηρίζει πολλές διορθωτικές στήλες.
 

nickel

Administrator
Staff member
Και κάτι ακόμη: μήπως η δική μας προθυμία διόρθωσης (συχνά με σαρκασμό) αυτών των ατυχέστατων χρήσεων αποτελεί τελικά επιθυμία "διάκρισης", έστω και υπό άλλη, ορθότερη και "νομιμότερη", μορφή; Δεν αναφέρομαι στις πολλές ψύχραιμες και χρήσιμες υποδείξεις που έγιναν σε αυτό το νήμα, αλλά στη συστηματική λαθοθηρία και τη συνοδεύουσα ειρωνεία ή και χλεύη που χαρακτηρίζει πολλές διορθωτικές στήλες.
Η χλεύη με προβληματίζει συχνά, επειδή συνήθως δεν καταλήγει σε μάθηση αλλά σε αντιπαλότητες, σε αμυντικά αντανακλαστικά. Αλλά η επιθυμία για διάκριση είναι ανθρώπινη και δεν είναι οπωσδήποτε κακό πράγμα. Αρκεί να υπάρχει ουσία — από την τυμπανοκρουσία να μη μένει στο τέλος μόνο η ανάμνηση του φουσκωμένου ασκού.
 
Σωστά, η επιθυμία για διάκριση είναι ανθρώπινη και όχι απαραίτητα κακό πράγμα, αλλά έχει ηθικούς περιορισμούς και υπόκειται και αυτή σε έλεγχο.
 

Earion

Moderator
Staff member
Πριν από την επιθυμία για διάκριση υπάρχει η επιθυμία του ανήκειν. Ο άνθρωπος είναι ζώον αγελαίον. Είναι τρομερή η αίσθηση ότι είσαι μόνος, και λυτρωτική (ας μη χρησιμοποιήσω τόσο βαριά λέξη, ας πω απολαυστική) η διαπίστωση ότι δεν είσαι ο τρελός του χωριού, υπάρχουν κι άλλοι που συμμερίζονται τις προτιμήσεις σου.
 

Earion

Moderator
Staff member
Σημερινό φρούτο, πρωινό πρωινό.
"Μα, κυρία μου, όλοι υποκείμεθα της κριτικής".
Άρης Πορτοσάλτε στο Σκάι.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Από το in.gr.
Ανακαλύφθηκε «χαμένο» βιβλίο από την συγγραφέα παιδικών βιβλίων Ένιντ Μπλάιτον

Ένα «χαμένο» και μέχρι πρότινος άγνωστο μυθιστόρημα της συγγραφέως παιδικών βιβλίων, Ένιντ Μπλάιτον ανακαλύφθηκε σε αρχείο του έργου της. Το Καραβάνι του κυρίου Τάμπι είναι μια ιστορία 180 σελίδων για ένα μαγικό καραβάνι.
Να λοιπόν που ο φόβος της γενικής "της συγγραφέως" (στον τίτλο μόνο, αφού πιο κάτω χρησιμοποιείται) δημιουργεί την εντύπωση ότι η Ένιντ Μπλάιτον ανακάλυψε ένα χαμένο βιβλίο, χωρίς να διευκρινίζεται ποιος είναι ο συγγραφέας του!

 

nickel

Administrator
Staff member
Καλημέρα. Έξοχο το παράδειγμά σου. Θα πρέπει να ανακαλύψουμε τον Καιάδα των ανάπηρων και κακούργων τίτλων!

Αν μάλιστα κρίνω από τον τίτλο του πρώτου κεφαλαίου (Mr Tumpy Buys the Caravan), μάλλον για τροχόσπιτο πρόκειται. Ας βάλουμε τη λέξη στις ψευτοφίλες. :)
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Δίκιο έχεις. Ασχολήθηκα μόνο με τον τίτλο της είδησης και δεν έψαξα καθόλου τον τίτλο του βιβλίου. Έχουμε δηλαδή και γκάφα στη μετάφραση του caravan.
 
Top