Στο σημερινό άρθρο του στην «Καθημερινή»
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_2_30/01/2011_1294338
ο Χρήστος Γιανναράς βγάζει τα δικά του ελληνοπρεπή συμπεράσματα από την διαφορά των λέξεων «κοινωνία» και “societas” (“society”, “société”). Με δυο λόγια, τα δεινά μας προέρχονται από το ότι δεν γνωρίζουμε αυτή τη διαφορά.. Οι λατινογενείς αυτές λέξεις, λέει, σημαίνουν «εταιρισμόν επί κοινώ συμφέροντι»:
«Tο πολιτισμικό «παράδειγμα» (τρόπος του βίου) που άσκεπτα και άκριτα πασχίζουμε, δύο αιώνες τώρα, να μιμηθούμε, προϋποθέτει τη συλλογικότητα σαν societas: «εταιρισμόν επί κοινώ συμφέροντι». Zούμε σε οργανωμένες συλλογικότητες, όχι επειδή αξιολογούμε τις ανθρώπινες σχέσεις καθεαυτές ως ποθητή ποιότητα ζωής, χαρά πληρότητας της ζωής, αλλά σκοπεύοντας πρωταρχικά στη χρησιμότητα.»
Αυτά τα έχει ξαναπεί παλαιότερα, πολλές φορές. Διερωτώμαι αν πράγματι υπάρχει τέτοια σημασιολογική διαφορά μεταξύ της λέξης «κοινωνία» και των αντίστοιχων λατινογενών λέξεων. Μπορεί κανείς να με διαφωτίσει;
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_2_30/01/2011_1294338
ο Χρήστος Γιανναράς βγάζει τα δικά του ελληνοπρεπή συμπεράσματα από την διαφορά των λέξεων «κοινωνία» και “societas” (“society”, “société”). Με δυο λόγια, τα δεινά μας προέρχονται από το ότι δεν γνωρίζουμε αυτή τη διαφορά.. Οι λατινογενείς αυτές λέξεις, λέει, σημαίνουν «εταιρισμόν επί κοινώ συμφέροντι»:
«Tο πολιτισμικό «παράδειγμα» (τρόπος του βίου) που άσκεπτα και άκριτα πασχίζουμε, δύο αιώνες τώρα, να μιμηθούμε, προϋποθέτει τη συλλογικότητα σαν societas: «εταιρισμόν επί κοινώ συμφέροντι». Zούμε σε οργανωμένες συλλογικότητες, όχι επειδή αξιολογούμε τις ανθρώπινες σχέσεις καθεαυτές ως ποθητή ποιότητα ζωής, χαρά πληρότητας της ζωής, αλλά σκοπεύοντας πρωταρχικά στη χρησιμότητα.»
Αυτά τα έχει ξαναπεί παλαιότερα, πολλές φορές. Διερωτώμαι αν πράγματι υπάρχει τέτοια σημασιολογική διαφορά μεταξύ της λέξης «κοινωνία» και των αντίστοιχων λατινογενών λέξεων. Μπορεί κανείς να με διαφωτίσει;