... Και πηγαίνοντας ακόμα πιο μακρυά, το ιρλανδέζικο Ο' γιατί να μην το ενώνουμε στα ελληνικά, Ονήλ, Οχάρα κλπ; Ωχ, βιάστηκα να μιλήσω, βλέπω τον συγγραφέα Ευγένιο Ονήλ στο Γκουγκλ, δίπλα στον συγγραφέα οΝηλ (σαν άρθρο που ξέχασαν να του βάλουν κενό: να ο Νηλ) αλλά και την Μωρήν ΟΧάρα (με δύο κεφαλαία), κάποιον ποδοσφαιριστή Οχάρα, Ο Χάρα ή Ο'Χάρα. Εντωμεταξύ οι ίδιοι ο Ιρλανδοί όταν βάζουν ονόματα αλφαβητικά το αγνοούν τελείως το Ο και βάζουν τον Οχάρα δίπλα στον Χάουαρντ, ενώ οι Σκωτσέζοι δεν κάνουν το ίδιο με το Μακ, στο Μ ο Μαγκέγκορ, στο Γκ ο Γκέργκορ.
Βγήκα εκτός θέματος, σταματάω...
...Σχετικό: Δεδομένου ότι στα ελληνικά η απόστροφος ακολουθείται από κενό (βλ. και εδώ), με τον O'Toole και τους υπόλοιπους Ιρλανδούς από Ο', που αναφέρει και η SBE, υπάρχει κάποιος κανόνας; ο Ο'Τουλ ή ο Ο' Τουλ; (ή ο Ο ΤουλO'My!). Το ενωμένο με ξενίζει πολύ· το Οχάρα ειδικά μου θυμίζει περισσότερο καμικάζι παρά πατατοφάγο.
Τότε, δεν την κλείσαμε νομίζω αυτή τη συζήτηση (σκαλίζαμε τους ΜακΤάδε). Μήπως να το προσπαθούσαμε τώρα ή δεν έχει νόημα; (Ναι, πέρασα και στο απέναντι νησί).
Σκάρλετ Ο' Χάρα;
Σκάρλετ Ο Χάρα (χωρίς απόστροφο);
Σκάρλετ Οχάρα; (η ιρλανδογιαπωνέζα καμικάζι του αποπάνω κυρίου)
κάτι άλλο πιο φαντεζί; (ΟΧάρα, Ο-Χάρα, Ωχάρα);