Κάτι σαν το ανέκδοτο "εσωτερικής κατανάλωσης" δηλαδή. Αυτοί που έχουν κοινό σημείο αναφοράς γελάνε (και μόνο σε αυτούς -και για αυτούς- απευθύνεται, ενώ οι υπόλοιποι δεν το πιάνουν.
Στην έκφραση που εξετάζουμε, όσοι πιάνουν το νόημα σπεύδουν κοντά στον πολιτικό που εκφέρει λόγο - οι υπόλοιποι...