Δηλαδή, όλες οι ξένες λέξεις πρέπει να γράφονται στα ελληνικά;
Πάντως, και η ξένη λέξη στην πρωτότυπη γραφή έχει μία αισθητική για τον αναγνώστη.
Η οποία δεν ξέρω αν αξίζει πάντα να χάνεται...
Συμφωνώ ότι για την ελληνική γραφή δεν υπάρχει αμφιβολία.
Όταν όμως οι εφημερίδες γράφουν την αγγλική λέξη στα αγγλικά και προσθέτουν το "s", πράττουν σωστά;
Τα "projects", τα "shows" κλπ;
Ναι, όντως, σε κάποιες λέξεις αν βγάλεις το τελικό s, αλλάζει το νόημα!
Όπως στα μουσικά charts! Μπορείς να τα πεις "chart" εκεί;
Φαντάζομαι πως όχι!
Αλλά στα "show" και στα "project" μπορείς να βγάλεις το τελικό "s" αν είναι στον πληθυντικό, χωρίς να αλλάζει το νόημα και εφαρμόζοντας τον...
Όταν η λέξη είναι στα ελληνικά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το τελικό σίγμα είναι εσφαλμένο.
Αν όμως η λέξη μπαίνει στα αγγλικά, αφαιρούμε το τελικό "s"?
Οι εφημερίδες δεν το αφαιρούν!
Παράδειγμα: "Παρακολούθησα πολλά show(s) στο εξωτερικό".
Εγώ πήγα και πείραξα τη στίξη, κυρίως στο κόμμα, για να την κάνω καλύτερη.
Αλλά ομολογώ ότι την έκανα χειρότερη.
Το διαπίστωσα τώρα, μετά από χρόνια, ξεφυλλίζοντας το βιβλίο.
Έβαλα αμφίπλευρα κόμματα στο "μάλιστα" και σε άλλα επιρρήματα και συνδέσμους - διαπιστώνοντας ότι δεν συνηθίζεται...
Αν, όμως, έχουμε επιμεληθεί ένα βιβλίο που έχει πολλά κείμενα, δεν θα έπρεπε να ακολουθήσουμε μία ενιαία γραμμή, ώστε να υπάρχει μία ομοιομορφία;
Ακόμα κι αν αναπαράγουμε κείμενα σε εισαγωγικά και το καθένα φέρει διαφορετική υπογραφή;
Αυτήν την "γκρίζα" περιοχή θα ήταν καλό κάποτε οι φιλόλογοι να τη φωτίσουν!
Το "Λεξικό των Δυσκολιών και των Λαθών" του Μπαμπινιώτη απάντησε σε πολλά αλλά όχι στο συγκεκριμένο.
Δεν απάντησε πότε βάζουμε αμφίπλευρα κόμματα στον σύνδεσμο και το επίρρημα - και πότε όχι!
Κι αν βάζουμε ή δεν...
Για τα δύο πρώτα παραδείγματα υπάρχει σχεδόν ομοφωνία. Για το τρίτο οι απόψεις διίστανται!
Τα συγκεκριμένα παραδείγματα προέρχονται από κάποια γραμματική ή κάποιο λεξικό;