Καταφατικό και αρνητικό νόημα πρότασης

[Denise]

Καθώς διάβαζα κάποια βιβλία με γλωσσικές ασκήσεις, έπεσα πάνω στην εξής ερώτηση:
"Η Στεφανίδη δεν φοβάται να υψώσει τους τόνους σε όσα κρίνει ότι γνωρίζει καλά": Ποια από τις παρακάτω φράσεις μετατρέπει το καταφατικό νόημα της πρότασης σε αρνητικό:
Α. Η Στεφανίδη δε φοβάται να χαμηλώσει τους τόνους σε όσα κρίνει ότι δε γνωρίζει καλά.
Β. Η Στεφανίδη φοβάται να χαμηλώσει τους τόνους σε όσα κρίνει ότι δε γνωρίζει καλά.
Γ. Η Στεφανίδη δε φοβάται να χαμηλώσει τους τόνους σε όσα κρίνει ότι γνωρίζει καλά.
Δ. Η Στεφανίδη φοβάται να υψώσει τους τόνους σε όσα κρίνει ότι δε γνωρίζει καλά.
Ο φορέας που έθεσε την ερώτηση δίνει σωστή τη Β πρόταση, χωρίς φυσικά να το εξηγεί. Βέβαια δεν με ενδιαφέρει τι λένε αυτοί, αλλά πραγματικά δεν συλλαμβάνω με ποια έννοια μπορεί να είναι αρνητικό το νόημα της Β πρότασης. Ή δεν θα μπορούσε να είναι αρνητικό και το νόημα της Δ πρότασης;

 

[nickel]

Δεν ξέρω τι κάνουν τώρα στις εξετάσεις, αλλά θα επιχειρήσω να δώσω μια απάντηση. Το νόημα της αρχικής πρότασης («Η Στεφανίδη δεν φοβάται να υψώσει τους τόνους σε όσα κρίνει ότι γνωρίζει καλά») θα λέγαμε ότι είναι καταφατικό επειδή σημαίνει «Η Στεφανίδη υψώνει τους τόνους». Το αντίθετο αρνητικό θα σήμαινε «Η Στεφανίδη δεν υψώνει τους τόνους» ή «Η Στεφανίδη χαμηλώνει τους τόνους». Δεν ξέρω όμως τι παιχνίδι πρέπει να γίνει με το άλλο σκέλος, το πότε χαμηλώνει ή δεν υψώνει τους τόνους. Λογικά θα έπρεπε να γίνει «σε όσα κρίνει ότι δεν γνωρίζει καλά». Μου πηγαίνει καλύτερα η τέταρτη επιλογή, «Η Στεφανίδη φοβάται να υψώσει τους τόνους σε όσα κρίνει ότι δε γνωρίζει καλά».

Και θα σταματήσω εδώ, πριν αρχίσω να υψώνω τους τόνους, γιατί κρίνω ότι όλα αυτά ούτε εγώ ούτε όσοι τα γράφουν τα ξέρουμε καλά.

 

[Denise]

Δεν ξέρω τι κάνουν τώρα στις εξετάσεις, αλλά θα επιχειρήσω να δώσω μια απάντηση. Το νόημα της αρχικής πρότασης («Η Στεφανίδη δεν φοβάται να υψώσει τους τόνους σε όσα κρίνει ότι γνωρίζει καλά») θα λέγαμε ότι είναι καταφατικό επειδή σημαίνει «Η Στεφανίδη υψώνει τους τόνους». Το αντίθετο αρνητικό θα σήμαινε «Η Στεφανίδη δεν υψώνει τους τόνους» ή «Η Στεφανίδη χαμηλώνει τους τόνους». Δεν ξέρω όμως τι παιχνίδι πρέπει να γίνει με το άλλο σκέλος, το πότε χαμηλώνει ή δεν υψώνει τους τόνους. Λογικά θα έπρεπε να γίνει «σε όσα κρίνει ότι δεν γνωρίζει καλά». Μου πηγαίνει καλύτερα η τέταρτη επιλογή, «Η Στεφανίδη φοβάται να υψώσει τους τόνους σε όσα κρίνει ότι δε γνωρίζει καλά».

Και θα σταματήσω εδώ, πριν αρχίσω να υψώνω τους τόνους, γιατί κρίνω ότι όλα αυτά ούτε εγώ ούτε όσοι τα γράφουν τα ξέρουμε καλά.

Οκ, ευχαριστώ γιατί έκαψα τον εγκέφαλό μου... Και αυτό απευθύνεται σε παιδιά

 

[pontios]

Ίσως η άρνηση είναι γραμματική άρνηση, όχι απαραίτητα σημασιολογικό αντίθετο;

Ο Γιάννης είναι πολύ ψηλός/ο Γιάννης δεν είναι πολύ ψηλός.
το "ο Γιάννης δεν είναι πολύ ψηλός" δεν σημαίνει ότι ο Γιάννης είναι κατ' ανάγκη "πολύ κοντός" - μπορεί να είναι απλώς μέτριος, ή λίγο ψηλός κτλ;