Ζαζ, δεν έχω αριθμούς, αλλά εύκολα μπορείς να δεις την μείωση στους εμβολιασμούς, αν ψάξεις, καθώς και πολλά άλλα ανησυχητικά φαινόμενα.
Για τους εμβολιασμούς βλέπουμε ότι η κατάσταση αναφορικά με τους εμβολιασμούς είναι πολύ καλή και
βαίνει βελτιούμενη (
Εθνική μελέτη κατάστασης εμβολιασμού των παιδιών στην Ελλάδα, 2012): «
Η εμβολιαστική κάλυψη των παιδιών στην Ελλάδα είναι πολύ υψηλή (τουλάχιστον έως το 2011, περίοδο που διερευνά η Μελέτη), και η εικόνα βρέθηκε βελτιωμένη σε σχέση με τη Μελέτη του 2006.» Το βασικότερο ζήτημα που στερεί τον εμβολιασμό από κάποια παιδιά δεν είναι το ιδεολογικό, αλλά το οικονομικό (επειδή τα 2/3 των παιδικών εμβολιασμών γίνονται στον ιδιωτικό τομέα· ό.π.): «
'Ισως το σοβαρότερο πρόβλημα σήμερα σε σχέση με τους παιδικούς εμβολιασμούς στην Ελλάδα [είναι ότι] όσο στη χώρα αυξάνονται οι ανασφάλιστες και φτωχιές οικογένειες, αναμένεται να ανεπαρκούν οι υπάρχουσες δημόσιες υποδομές εμβολιασμού.»
Υπάρχουν κάποια μικρά και συγκεκριμένα θέματα υστέρησης —όμως βλέπουμε
παντού βελτίωση της κατάστασης σε σχέση με την προ πενταετίας έρευνα— όπου όμως και πάλι δεν εντοπίζεται ύπαρξη ιδεολογικού παράγοντα επίδρασης, αλλά θέματα προγραμματισμού και ενημέρωσης από τους ιατρικούς φορείς (και τα μαιευτήρια)· έτσι πχ όλα τα νέα εμβόλια που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα γίνονται δεκτά με απόλυτη αποδοχή, ενώ απ' την άλλη αναμνηστικές δόσεις γίνονται με καθυστέρηση — από τα στοιχεία (και τις προτάσεις) της Μελέτης αφήνεται να διαφανεί ότι ορισμένοι γονείς σαν να εφησυχάζουν περί το 5ο-6ο έτος της ηλικίας του παιδιού και να χαλαρώνουν το πώς ακολουθούν το πρόγραμμα εμβολιασμών για το παιδί τους.
Προσωπική μου αίσθηση είναι, βάσει περιστατικών και συγχρονισμού με τα άλλα φαινόμενα. Με απλά λόγια, παρατηρώ αυτές τις τάσεις "επιστροφής στην φύση" και στην αρχαία "γνώση", παρατηρώ ότι παράλληλα εκδηλώνεται τάση επιστροφής στον σπιτικό τοκετό και ότι προσωπικά όλες οι περιπτώσεις που ξέρω συνδυάζουν αυτά τα τρία χαρακτηριστικά, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Ελλείψει στοιχείων, θεωρώ πως υπάρχει σύνδεση.
Κανονικά, ελλείψει στοιχείων υποθέτουμε ότι
δεν υπάρχει σύνδεση — όχι ότι υπάρχει. Η ύπαρξη συσχέτισης μετριέται, αλλά η ύπαρξη causality αποδεικνύεται. Αφού τα ξέρεις! :)
Οι μύθοι και οι θεωρίες συνωμοσίας διαδίδονται πλέον ευκολότερα, αλλά δεν ξέρουμε αν πχ αυτός που τα πιστεύει σήμερα ΔΕΝ είναι αυτός που τα πίστευε όταν τα έπαιρνε με μέιλ το 1988 ή όταν τα άκουγε στο καφενείο το 1978 ή όταν τα μάθαινε στον χώρο δουλειάς το 1958 ή όταν διάβαζε την ελληνική έκδοση των
Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών το 1928. Επίσης, από παλιά υπήρχαν περιστατικά όπου η επιστήμη έδινε λαβές για να διατηρεί κάποιος έναν σκεπτικισμό απέναντί της (που σε ορισμένους θα μπορούσε να υπερβεί τα όρια του υγιούς σκεπτικισμού και να μεταβληθεί σε ακραία επιφυλακτικότητα έως και απόρριψη): φάρμακα με βάση τον υδράργυρο, εντομοκτόνα με βάση τον φωσφόρο, οικοδομικά υλικά με βάση τον αμίαντο, η θαλιδομίδη, η διεθυλστιλβεστρόλη κλπ.
Για μένα η ουσία βρίσκεται σε
αυτό που ανέφερα πιο πριν: «Περιστατικά φυσικά και υπάρχουν [...]·
όμως το ότι οι “αρνήτριες” της επιστήμης είναι οι πιο φωνακλούδες στον διατυμπανισμό των θέσεών τους (κι έτσι δεν υπάρχει περίπτωση να μην ακούσει κανείς τους αντεπιστημονικούς δεκάρικούς τους), δεν σημαίνει αυτομάτως κι ότι είναι μια τεράστια κι αυξανόμενη πλειονότητα.» Ούτε το ότι είναι ενοχλητικότατο για έναν ορθολογιστή να τις ακούει ή να τις διαβάζει, ή ότι είναι αδικαιολόγητο για έναν σύγχρονο άνθρωπο να πρέπει να υφίσταται την ύπαρξη τέτοιας τρομακτικής και σκοταδιστικής άγνοιας, συνιστούν
απόδειξη ότι πολλαπλασιάζονται κι έχουν μεγαλύτερη απήχηση. Μεγαλύτερη πιθανότητα, ναι· λόγο ανησυχίας, βέβαια· ανάγκη για καλύτερη ορθή ενημέρωση του κόσμου, φυσικά — αλλά απόδειξη, όχι χωρίς στοιχεία.
Σαφώς. Και θα με έβρισκε σύμφωνο η στροφή της ιατρικής στην υιοθέτηση των καλύτερων προτύπων, μεθοδολογιών και τρόπων που θα βοηθούσαν να γίνεται κάτι τέτοιο στο σπίτι, με όσο το δυνατόν περισσότερη ασφάλεια για το παιδί και την γυναίκα.
Εδώ είμαι υποχρεωμένος να κάνω μια επισήμανση που δεν θυμάμαι αν την έχω ήδη διατυπώσει με επαρκή σαφήνεια νωρίτερα: Άσχετα από τα κίνητρα και τις πεποιθήσεις των ατόμων που ξεκίνησαν το κίνημα για τον σπιτικό τοκετό, οφείλουμε να τους αναγνωρίσουμε ότι ως αποτέλεσμα αυτών έχουν πλέον όσες γυναίκες το επιθυμούν τη δυνατότητα για ασφαλή τοκετό στο σπίτι κι έχει συναφώς ανέβει το awareness για την αποφυγή μη-ιατρικώς-σκόπιμων καισαρικών και για την υιοθέτηση του θηλασμού.
