Ο όποιος εργοδότης πάντα ζητάει να πληρώνει ψίχουλα - και τίποτα, αν είναι δυνατόν. Κατανοώ ότι κάποιος, για λόγους προσωπικής επιβίωσης, δουλεύει ανασφάλιστος, και χωρίς αποδείξεις - η αμοιβή κάποιου που δεν δουλεύει έτσι είναι τουλάχιστον 150% υψηλότερη. Όμως, τα μεταφραστικά γραφεία δίνουν ψίχουλα επειδή υπάρχουν μεταφραστές που τα δέχονται.
Και το επιχείρημα της προσωπικής επιβίωσης είναι κατανοητό - είναι φυσικό να προκρίνει κανείς την επιβίωσή του σε σχέση με αυτή των άλλων (δεν είναι;). Όμως, αυτό που εγώ δεν καταλαβαίνω είναι για ποιο λόγο αυτό θεωρείται πως κάνει κάτι διαφορετικό ένας μεταφραστής που δουλεύει ανασφάλιστος και χωρίς να πληρώνει φόρους από κάποιον που πιάνει δουλειά στο εργοστάσιο με το μισό μεροκάματο από τους άλλους, την ώρα που οι συνάδελφοί του αρνούνται να δουλέψουν για το εργοστάσιο αυτό.