Τα της κρίσης (ό,τι περνάει από την κρησάρα μας)

Για ορισμένους, πάντως, έχω την αίσθηση ότι υπάρχει και μια πρώτη επαφή με την πραγματικότητα. Όσο θυμάμαι τον πρωινό τηλεστάρ του ΣαΚυ να ρωτάει σε ασυνήθιστα φορτισμένη διάθεση τον ΥπΟικ «και γιατί φορολογείτε έτσι άγρια όσους βγάζουν 60-70 χιλιάρικα; Τι σας φταίνε οι άνθρωποι που βγάζουν τίμια το ψωμί τους;»...
 
drsiebenmal said:
Για ορισμένους, πάντως, έχω την αίσθηση ότι υπάρχει και μια πρώτη επαφή με την πραγματικότητα. Όσο θυμάμαι τον πρωινό τηλεστάρ του ΣαΚυ να ρωτάει σε ασυνήθιστα φορτισμένη διάθεση τον ΥπΟικ «και γιατί φορολογείτε έτσι άγρια όσους βγάζουν 60-70 χιλιάρικα; Τι σας φταίνε οι άνθρωποι που βγάζουν τίμια το ψωμί τους;»...
Click to expand...
Δόκτωρ, κάποιος που δηλώνει 60-70Κ σίγουρα δεν τα βγάζει παράνομα. Μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αυτός που δεν δηλώνει το πόσα βγάζει πραγματικά.
 
Zazula said:
Μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αυτός που δεν δηλώνει το πόσα βγάζει πραγματικά.
Click to expand...
Γι' αυτό, ενώ δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα να λειτουργούν με εισοδηματικά κριτήρια κάποιες παροχές, π.χ. μεταγραφές φοιτητών ή επιδόματα ανεργίας, το κυριότερο πρόβλημα είναι ότι πάλι κερδισμένοι θα βγουν οι φοροφυγάδες.
 
Το καθήκον της μετριοπάθειας

Του Nίκου Γ. Ξυδάκη
Καθημερινή 16/4/2011

Προχθές απειλήθηκε με προπηλακισμό ο νομπελίστας Τζέιμς Γουότσον. Ευτυχώς, ο 88χρονος γενετιστής διέφυγε, με παρέμβαση καθηγητών και φοιτητών, και έδωσε τη διάλεξή του στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Το χουλιγκανικό επεισόδιο ενδεχομένως σχετίζεται με κάποιες ανορθόδοξες απόψεις του Γουότσον για την κατώτερη ευφυΐα των μαύρων και το πιθανό γονίδιο της ομοφυλοφιλίας, απόψεις εχθροπαθείς ίσως ή και ρατσιστικές, αλλά σε καμία περίπτωση ικανές να πυροδοτήσουν βία. Λεκτική αντιπαράθεση, ναι, στρίμωγμα με επιχειρήματα, ναι, ενοχλητικές «αγενείς» ερωτήσεις, ναι. Αλλά βία;

Δυστυχώς, καθημερινά διαπιστώνουμε μια διαρκή, μαζική ολίσθηση: από το πεδίο της δημοκρατικής συζήτησης, προς το πεδίο της βίαιης αντιπαράθεσης· από τη διαπάλη ιδεών και επιχειρημάτων, προς την αυτοδικία και την καταστολή. Δεν είναι εύκολο να εντοπισθούν επακριβώς οι υπεύθυνοι και τα αίτια· αν ήταν, θα βρίσκαμε εύκολα τη θεραπεία. Μπορούμε βάσιμα όμως να υποθέσουμε ότι η κρίση, η ύφεση και ο φόβος του μέλλοντος βρίσκονται πίσω από τη διάχυση αυτής της χαμηλής εντάσεως βίας μέσα σε κάθε αρμό της κοινωνίας. Σαν να σιγοκαίει ένας εμφύλιος: χωρίς αποσαφηνισμένα στρατόπεδα, εντούτοις, χωρίς σημαίες, χωρίς διακριτά πρόσωπα· η μια ομάδα εναντίον της άλλης, όλοι εναντίον όλων. Λες και η κρίση να έχει αποθηριώσει τους μέχρι πρό τινος φιλήσυχους ή αδιάφορους πολίτες· οι παθητικοί γίνονται επιθετικοί και οι ζωηροί γίνονται επικίνδυνοι.

Αυτός ο υπόκωφος, διάχυτος εμφύλιος απειλεί τους πάντες και τα πάντα. Υποσκάπτει την ήδη διαβρωμένη κοινωνική συνοχή, πλήττει τον αυτοσεβασμό, θολώνει τον νου. Δηλαδή, απειλεί αυτά που χρειαζόμαστε περισσότερο από κάθε άλλο, για να διαπλεύσουμε τον μακρύ καιρό της κρίσης με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Κατά τούτο, ένα καθήκον, πρώτο από πολλά, του πολίτη σήμερα είναι η μετριοπάθεια, η ψυχραιμία· ιδίως του πολίτη που επιθυμεί όχι μόνο διάσωση αλλά και αναδόμηση της χώρας.​
 
Zazula said:
Δόκτωρ, κάποιος που δηλώνει 60-70Κ σίγουρα δεν τα βγάζει παράνομα. Μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αυτός που δεν δηλώνει το πόσα βγάζει πραγματικά.
Click to expand...

Δεν υπαινίχθηκα καν κάτι τέτοιο. Το μόνο που εννοώ είναι ότι ξαφνικά, πολύ περισσότεροι «διαμορφωτές γνώμης» αισθάνονται την πίεση από την κρίση, με αποτέλεσμα να μεταφέρουν τη διάθεσή τους πολλαπλασιασμένη επί την ισχύ του μέσου από το οποίο εκπέμπουν την κακοθυμία τους. Νόμιζα ότι συζητάγαμε για την αφορμή της έντονης γκρίνιας στα ΜΜΕ.

Και φυσικά είναι πρόβλημα αυτός που δεν δηλώνει πόσα βγάζει πραγματικά, μη συζητάμε τα αυτονόητα.
 
Κάποια νούμερα για την αναδιάρθρωση, από τα ΝΕΑ (του Δημήτρη Μητρόπουλου):

ΑΝ ΡΩΤΗΣΕΙΣ πέντε οικονομολόγους, θα λάβεις έξι απαντήσεις. Παρ’ όλα αυτά. στο ερώτημα αν πρέπει να γίνει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους φαίνεται ότι υπάρχει μία απάντηση. Αυτή που δίνουν οι αριθμοί.

Αναδιάρθρωση χρέους σημαίνει να ανακοινώσει η Ελλάδα ότι δεν θα πληρώσει τα ομόλογά της στο ακέραιο, αλλά «κουρεμένα» στο 30% όπως προεξοφλούν οι αγορές. Στόχος να ανακοπεί η δυναμική που οδηγείτο χρέος σε ποσοστό πάνω από 150% του ΑΕΠ σε ενάμιση-δύο χρόνια, οπότε θα είναι δύσκολη η εξυπηρέτησή του.

ΟΜΙΛΟΥΝ οι αριθμοί. Το ελληνικό χρέος είναι 350 δισ. ευρώ. Από αυτά αφαιρούμε τα 110 δισ. της τρόικας που μας δίνουν τη δυνατότητα να αποπληρώνουμε ομόλογα που λήγουν την περίοδο 2010-2013 χωρίς πρόβλημα. Άρα μένουν για αναδιάρθρωση 240 δισ. ευρώ. Αν το «κούρεμα» ήταν 30%, τότε θα γλιτώναμε 72 δισ. Και σε τόκους —με επιτόκιο 5% — 3.6 δισ. Προσοχή: αν δεν αναδιαρθρώσουμε, οι τόκοι του 2011 είναι 15 δισ.. κι αν τα πράγματα συνεχίσουν ως έχουν, τότε το 2015 θα είναι περίπου 22 δισ. Μετά την αναδιάρθρωση θα ήταν περίπου 18 δισ. Δεν κάνετε λάθος: το όφελος από τόκους θα ήταν μικρό σε περίπτωση αναδιάρθρωσης.

Αντιθέτως, θα είχαμε τρύπες σε τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν περί τα 40 δισ. ομόλογα. «Κούρεμα» αυτών κατά 30% θα σήμαινε ζημία 12 δισ. Άρα απώλεια όλων των κεφαλαίων. Άρα θα χρειαζόταν κρατικοποίηση των τραπεζών και αναπλήρωση των κεφαλαίων τους. Τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν περί τα 30 δισ. ομόλογα. «Κούρεμα» αυτών κατά 30% σημαίνει χασούρα 9 δισ. ευρώ. Τα Ταμεία θα έχαναν επίσης —5% x 9 δισ.— 450 εκατομμύρια από τόκους τον χρόνο. Τις τρύπες των Ταμείων που θα πρέπει να καλύψει το Δημόσιο.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: από τα 72 δισ. που θα γλιτώναμε σε μια αναδιάρθρωση, τα 21 δισ. —12 + 9— πρέπει να επιστραφούν σε τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία από το Δημόσιο. Τελικά λοιπόν το όφελος είναι —72 - 21— περίπου 50 δισ. κι από τόκους τελικά μόνο 2.5 δισ. Δηλαδή 1% του ΑΕΠ. Με απλά λόγια, η αναδιάρθρωση θα τραυματίσει τη χώρα για να κατέβει το έλλειμμα μία μονάδα όλη κι όλη. Αν συνεχίσουμε έτσι. τότε το 2013 τι θα κάνουμε; Νέα αναδιάρθρωση με «κούρεμα» 30%;

Τα μαθηματικά δεν βγαίνουν. Τα αγγλοαμερικανικά φαντς το ξέρουν, αλλά έχουν παίξει παράγωγα που θα πληρώσουν σε περίπτωση αναδιάρθρωσης — δηλαδή χρεοκοπίας. Το ερώτημα είναι τι γυρεύουν διάφορες εγχώριες αλεπούδες της πολιτικής στο παζάρι της αναδιάρθρωσης. Εκτός αν είναι σκράπες στα νούμερα.​

Αν είναι έτσι, δεν κάνουν εκεί στο ΠΑΣΟΚ κανένα φροντιστήριο και στους βουλευτές τους;
 
Παλιότερο, αλλά κάλλιο αργά κλπ: Ποιος είναι ο τζαμπατζής τελικά (Τους χάρισαν τις εθνικές οδούς)

Οι πολιτικοί παράγοντες και οι κατασκευαστικοί όμιλοι που καταδικάζουν με τόση ευκολία τους «τζαμπατζήδες» οδηγούς κρύβουν τη μεγάλη αλήθεια του διαπλεκόμενου συστήματος. Το εθνικό οδικό δίκτυο παραδόθηκε σχεδόν τζάμπα σε μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους, οι οποίοι θα κάνουν τα έργα με δικά μας χρήματα και στη συνέχεια θα έχουν το δικαίωμα να τα εκμεταλλεύονται για 30 ολόκληρα χρόνια.
Πρόκειται για ένα πρωτοφανές οικονομικό έγκλημα που έχει την υπογραφή της κυβέρνησης Καραμανλή-Σουφλιά και την έγκριση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που το 2007-2008 ήταν στην αντιπολίτευση. Μετατράπηκε μάλιστα σε νόμο του κράτους με την ψήφο των βουλευτών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ, με βάση το δόγμα Βουλγαράκη «το νόμιμο είναι και ηθικό».
Εάν οι διερχόμενοι οδηγοί είναι «τζαμπατζήδες» σε ποσοστό 8%-9% στο σύνολο του εθνικού οδικού δικτύου, οι μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι είναι «τζαμπατζήδες» σε ποσοστό 50%-80%, ανάλογα με το έργο, εφόσον η δική τους συμμετοχή στη χρηματοδότηση είναι προκλητικά μειοψηφική.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Νέα Οδός, η οποία διαχειρίζεται το τμήμα της εθνικής οδού από τη Μεταμόρφωση Αττικής μέχρι τη Σκάρφεια Φθιώτιδας και έχει αναλάβει την κατασκευή της εθνικής οδού που θα συνδέει το Αντίρριο με τα Ιωάννινα. Με βάση τα στοιχεία της κοινοπραξίας (δημοσιεύτηκαν αναλυτικά στην «Καθημερινή», 09/02), οι μέτοχοι της Νέας Οδού θα συμβάλουν στη χρηματοδότηση της κατασκευής του έργου κατά την περίοδο 2008-2013 με 190 εκατ. ευρώ. Το ελληνικό Δημόσιο και η Ε.Ε. –δηλαδή οι φορολογούμενοι πολίτες– θα συνεισφέρουν για το συγκεκριμένο έργο 337,5 εκατ. ευρώ, ενώ οι οδηγοί θα καταβάλουν συνολικά διόδια της τάξης των 740 εκατ. ευρώ. Άλλα 119 εκατ. ευρώ θα εξασφαλιστούν με την επιστροφή του ΦΠΑ και 408 με τραπεζικό δανεισμό, που σε αρκετές περιπτώσεις έχει την εγγύηση του Δημοσίου.
Η θεωρία σύμφωνα με την οποία τα έργα είναι μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις δεν έχει μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα. Επιβαρύνονται οι φορολογούμενοι πολίτες και οι οδηγοί που χρησιμοποιούν δρόμους, που μπορεί να είναι στην κατάσταση που ήταν πριν από μία 20ετία, να μην έχουν κατασκευαστεί ακόμη ή να προσφέρουν μοναδική διέξοδο στους εγκλωβισμένους κατοίκους ολόκληρων περιοχών στους οποίους δεν προσφέρονται αξιοπρεπείς εναλλακτικές διαδρομές χωρίς διόδια.
Όπως συμβαίνει συνήθως στην περίεργη χώρα μας, οι μεγάλοι «τζαμπατζήδες» βρίσκονται στην κορυφή της οικονομικής πυραμίδας και έχουν το θράσος να ζητούν, μέσω των πολιτικών που κατοχυρώνουν με κάθε τρόπο τα συμφέροντά τους, τα ρέστα από την ανομοιογενή μάζα των μικρών «τζαμπατζήδων».
Άλλωστε για τους τελευταίους η οικονομική επιβάρυνση είναι δεδομένη ακόμη και σε περίπτωση που σηκώσουν την μπάρα των διοδίων. Μέσα σε ένα χρόνο υπερδιπλασιάστηκαν οι τιμές των καυσίμων και οι φόροι αναλογούν στο 65% του κόστους τους για τους οδηγούς. Κυκλοφορώντας στο εθνικό οδικό δίκτυο και καταναλώνοντας καύσιμα αξίας 100 ευρώ έχετε αυτόματα πληρώσει 65 ευρώ στο ελληνικό Δημόσιο. Κανονικά οι μπάρες των διοδίων θα έπρεπε να σηκώνονται σε ένδειξη σεβασμού απέναντι στους ανθρώπους που επιδοτούν τόσο πλουσιοπάροχα με το υστέρημά τους το ελληνικό Δημόσιο και έχουν καλύψει καταναλώνοντας καύσιμα και το κόστος της κατασκευής ενός υπερσύγχρονου εθνικού οδικού δικτύου.
 
Zazula said:
Με βάση τα στοιχεία της κοινοπραξίας (δημοσιεύτηκαν αναλυτικά στην «Καθημερινή», 09/02), οι μέτοχοι της Νέας Οδού θα συμβάλουν στη χρηματοδότηση της κατασκευής του έργου κατά την περίοδο 2008-2013 με 190 εκατ. ευρώ. Το ελληνικό Δημόσιο και η Ε.Ε. –δηλαδή οι φορολογούμενοι πολίτες– θα συνεισφέρουν για το συγκεκριμένο έργο 337,5 εκατ. ευρώ, ενώ οι οδηγοί θα καταβάλουν συνολικά διόδια της τάξης των 740 εκατ. ευρώ. Άλλα 119 εκατ. ευρώ θα εξασφαλιστούν με την επιστροφή του ΦΠΑ και 408 με τραπεζικό δανεισμό, που σε αρκετές περιπτώσεις έχει την εγγύηση του Δημοσίου.
Click to expand...
Δεν θα αμφισβητήσω το κεντρικό επιχείρημα του άρθρου, το οποίο φέρει την υπογραφή του Γιώργου Κύρτσου και δημοσιεύτηκε στη City Press. Αλλά ο τρόπος που παρουσιάζονται τα νούμερα δεν με βοηθάει να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει, ενώ μια βόλτα στη διαδικτυακή Καθημερινή εκείνης της ημερομηνίας, που φαίνεται να έχει αρκετά κείμενα για τους αυτοκινητόδρομους, δεν είχε αποτέλεσμα. Νομίζω πάντως ότι σε όλες αυτές τις καταστάσεις, το ερώτημα είναι αν ο ιδιώτης επενδυτής έχει υπερκέρδη. Αυτή την απορία μου δεν τη λύνω με τα παραπάνω (αδιασταύρωτα) στοιχεία.
 
Η σχετική εκπομπή του Βαξεβάνη ήταν πολύ διαφωτιστική, νομίζω:

 
Ο Μπαξεβάνης έκανε πολύ καλή δουλειά σε όλα τα επίπεδα. Δεν έχει απαντηθεί το βασικό μου ερώτημα (αν οι εταιρείες έχουν κέρδη ή υπερκέρδη), αλλά φαίνεται κάποια πράγματα δεν βλέπουν το φως της ημέρας. Φαίνεται ότι θα λυθεί το πρόβλημα των κατοίκων των γειτονικών περιοχών με τις συχνές διελεύσεις, δεν ξέρω αν και πότε θα γίνει κάτι για τη χρέωση ανάλογα με τα χιλιόμετρα. Αναρωτιέται κανείς γιατί τέτοια ζητήματα, που δεν προέκυψαν πρώτα στην Ελλάδα, δεν λύνονται από την αρχή. Και βέβαια, αν ο παραχωρησιούχος (concession holder) εισπράττει διόδια όχι μέχρι ένα χρηματικό όριο αλλά μέχρι ένα χρονικό όριο, αυτό δεν είναι οικονομική συμφωνία, ρουλέτα είναι. Όλα αυτά μας φέρνουν στο κλισέ της «συμβάσεως αποικιοκρατικού χαρακτήρα», όπως κατά κανόνα χαρακτηρίζουν οι αντιπολιτεύσεις τις συμβάσεις που υπογράφουν οι κυβερνήσεις. Επειδή δεν είμαστε αποικία, τι διάολο συμβαίνει κάθε φορά; Εξαργυρώνονται τόσο ακριβά οι μίζες; Να παρακαλούμε να δοθούν λύσεις γιατί για πολλά χρόνια οι συμβάσεις παραχώρησης θα είναι η μοναδική μας ελπίδα για έργα υποδομής. Νά για παράδειγμα, ένας χώρος (από πολλούς) όπου θα μπορούσε η Αριστερά να παίξει ρόλο. Ζητάτε κύριοι της κυβέρνησης συναίνεση; Σύμφωνοι, δεν θα κυβερνήσουμε μαζί σας, αλλά θέλουμε δικούς μας εμπειρογνώμονες σε όλες τις επιτροπές αξιολόγησης δημόσιων έργων. Τι λέτε εσείς που ξέρετε απ' αυτά;
 
Μέσα από μια συνέντευξη του Γιώργου Δερτιλή στο Βήμα ανακάλυψα με καθυστέρηση ένα πολύ πιο περιεκτικό και ζουμερό κείμενό του που είχε δημοσιευτεί στην Athens Review of Books. Έχει τίτλο «Η κρίση στην Ελλάδα: Ρωτώντας το παρελθόν, σκεπτόμενοι το μέλλον» και περιέχει πολλά από τα πράγματα που θα ήθελα να δω στα προεκλογικά προγράμματα των κομμάτων. Απευθύνεται σε όσους μπορούν να δουν την Ελλάδα να εξελίσσεται μέσα στην Ευρώπη και το ευρώ, και θα μπορούσε να γίνει μπούσουλας για να κρίνουμε πόσο κοντόθωρα ή μακρόθωρα θα είναι όσα θα ακούσουμε αυτές τις μέρες από την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση. Αν πιστεύετε ότι μπορεί να δούμε φως από την Αριστερά μας, αγνοήστε τα παραπάνω.
 
Όποιος περίμενε/περιμένει ότι το υπό διεθνή εποπτεία ελληνικό δημόσιο θα δώσει δουλειά 5 δις με ανάθεση δεν έχει καταλάβει ακόμη πού ζούμε (και κυρίως, με τίνων λεφτά).
 
«Το νέο πλήγμα στην αξιοπιστία της κυβέρνησης Παπανδρέου» ήταν ότι απέσυρε το ενδιαφέρον του το Κατάρ ή ότι ήθελε να κάνει απευθείας ανάθεση;

Ή μήπως ότι ο ΓΑΠ, πριν γίνει πρωθυπουργός, έλεγε ότι το παλιό αεροδρόμιο στο Ελληνικό θα γίνει όλο πράσινο, αλλά τον Οκτώβριο που μας πέρασε έρχεται ο Χάρης "Fast-track" Παμπούκης και λέει «Δεν μπορεί κανείς να δεσμεύσει ολόκληρη την έκταση για να κάνει όλο το χώρο πράσινο. Πρέπει, λοιπόν, να είμαστε και οραματιστές και δημιουργικοί και ρεαλιστές. Και ρεαλιστές θα είμαστε, όταν θα προσπαθήσουμε και θα καταφέρουμε, κυρίως στην πράξη να επιτύχουμε μεγάλες συνθέσεις.»

Δεν υπάρχουν πλήγματα στην αξιοπιστία γιατί απλούστατα δεν υπάρχει αξιοπιστία. Δεν τη θεωρούν αξιόπιστη ούτε οι Έλληνες, ούτε οι άλλοι.
 
Οφείλω να καταθέσω και την είδηση από το Mega, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός πως πάει να γίνει δουλειά με ανάθεση και ημέτερους και νομικά προβλήματα και χωρίς να έχει συζητηθεί καν ένα πλαίσιο για την Αττική του αύριο.
 
Από μέρες ήθελα να αναφέρω αυτή την εκπομπή του BBC, που βέβαια δεν μπορείτε να την ακούσετε εκτός ΗΒ, αλλά έχει εκτενή περίληψη. Αυτό που μου έμεινε, και που αναφέρθηκε ότι έγινε και στην Ελλάδα, ήταν ότι η ΕΚΤ κι όχι το ΔΝΤ ήταν οι κακοί της υπόθεσης, ότι δηλαδή το ΔΝΤ προειδοποιούσε ότι πολύ σκληρά οικονομικά μέτρα θα προκαλέσουν κοινωνική και πολιτική αστάθεια, αλλά η ΕΚΤ ήθελε τα λεφτά της χτες. Μου φάνηκε ενδιαφέρουσα άποψη, κυρίως γιατί στην Ελλάδα δεν άκουσα κανέναν να αναφέρει κάτι παρόμοιο (αν κι από απόσταση εννοείται ότι έχω κενά στην ενημέρωση).
Bailout Boys Go to Dublin
 
Διόρθωση, κάποιος καλός κύριος το έχει βάλει στο γιουτιουμπ.
 
Επειδή θα μας πρήξουν Σαββατοκυριακοδεύτερο με τα γκάλοπ που ανατρέπουν το πολιτικο σκηνικό κλπ, αλλά κανείς δεν θα καθήσει να μας πει τι σημαίνουν πολιτικά αυτά τα νούμερα αν ήταν και αποτελέσματα εκλογών (αλλά αν ήταν, το ΚΕΠ του Αβραμό θα ήταν δύο τετραετίες κυβέρνηση...) ορίστε η εννεακομματική βουλή που δίνει το γκάλοπ π.χ του Έθνους (ο υπολογισμός είναι πανεύκολος: μοιράζεις με απλή αναλογική 250 έδρες και δίνεις 50 έδρες μπόνους στο πρώτο κόμμα).

ΠΑΣΟΚ | 31,7 | 132
ΝΔ |26,7 |70
ΚΚΕ |10,3 |27
ΛΑΟΣ| 9,0 |23
ΣΥΡΙΖΑ| 4,3 |11
ΔΗΣΥ (Ντόρα)|3,8 |10
ΑΡΜΑ (Δημαράς)|3,7 |10
ΔΗΜΑΡ (Κουβέλης)| 3,5| 9
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ|3,2| 8
ΛΟΙΠΑ | 3,8 | ...
σύνολα |100 |300

Έτσι μπορείτε τώρα να περάσετε ευχάριστες ώρες παίζοντας «Διερευνητικές εντολές»...
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top