Πλάγιοι χαρακτήρες για έμφαση

[colurosa]

Ισχύει αυτό;

Πλάγιοι χαρακτήρες για έμφαση

Οι πλάγιοι χαρακτήρες χρησιμοποιούνται με φειδώ για να δώσουν έμφαση σε κάποιες λέξεις στις προτάσεις (οι έντονοι χαρακτήρες δε χρησιμοποιούνται καθόλου για αυτόν το σκοπό). Γενικά όμως, όσο πιο πολύ χρησιμοποιείται η έμφαση, τόσο μικρότερη επίδραση έχει και γι αυτό δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση.

 

[nickel]

Απολύτως. Σύντομα θα έρθει και η ενημέρωση για τις δικές μας σχετικές πηγές.

 

[colurosa]

Επειδή πρώτα περιγράφω δύο φίλους ―χωρίς να αναφέρω το φύλο του καθενός― και έπειτα επιστρέφω να πω τα ονόματά τους, μπορώ αντί για αυτό:
(Είναι κάπως ανορθόδοξα διατυπωμένο το παράδειγμά μου, αλλά δεν μπόρεσα να σκεφτώ άλλο :))
Εκείνος, ο ένας από τους δύο, λεγόταν Κώστας, εκείνη, η άλλη, λεγόταν Μαρία.
να γράψω αυτό:
Εκείνος λεγόταν Κώστας, εκείνη λεγόταν Μαρία.

 

[nickel]

Και γιατί χρειάζεται έμφαση αυτή η απλή διατύπωση; Αρκούν τα εκείνος και εκείνη. Ή, για να μη σε μπερδεύω: αρκούν τα «εκείνος» και «εκείνη».

Εκείνος λεγόταν Κώστας, εκείνη λεγόταν Μαρία.

 

[colurosa]

Φοβάμαι πως αν δεν του δώσω έμφαση, και διαβαστεί χωρίς επιτονισμό, κάπου παρακάτω θα χαθεί ο αναγνώστης.
Χμμμ, εκείνος... ποιος εκείνος;

 

[nickel]

Περιγράφεις δυο φίλους αναφέροντας, υποθέτω, το φύλο τους. Και αμέσως μετά την περιγραφή λες τα ονόματά τους. Ε, δεν φτάνουν τα «εκείνος» και «εκείνη»; Αν για κάποιο λόγο δεν φτάνουν, ή εγώ δεν καταλαβαίνω ή εσύ έχεις βάλει κάτι ανάμεσα και εμποδίζει την κατανόηση — που όμως δεν το ξέρω. Οπότε: περισσότερο κείμενο για να καταλάβουμε.

 

[colurosa]

Δεν περιγράφω το φύλο, μόνο πόσο καλή παρέα έκαναν.

Ας πούμε...
Μια φορά κι έναν καιρό σε εναν μακρινό πλανήτη ζούσαν δυο αγαπημένοι φίλοι... μεσολαβεί κείμενο... Εκείνος λέγοντας Κώστας, εκείνη λεγόταν Μαρία.

 

[nickel]

Κι έτσι ακόμα, αν μπει σωστά το «εκείνος και εκείνη», έρχεται σαν αποκάλυψη ότι πρόκειται για αγόρι και κορίτσι. Η υπογράμμιση δεν προσθέτει τίποτα.