sarant
¥
Το ουδέτερο του επιθέτου στον πληθυντικό συμπίπτει με το επίρρημα όταν αυτό τελειώνει σε -ά. Καμιά φορά υπάρχει περιθώριο για σύγχυση. Παράδειγμα βγαλμένο από τη ζωή:
....κλέβοντας και αναδημοσιεύοντας προκλητικά ξένα κείμενα....
Το προκλητικά εδώ είναι επίρρημα. Θα μπορούσε όμως να είναι και επίθετο (προκλητικά ξένα κείμενα).
Υπάρχει περιθώριο για μπέρδεμα;
Να βάλουμε "αναδημοσιεύοντας προκλητικώς ξένα κείμενα" είναι μια λύση, αλλά φοβάμαι πως είναι χειρότερη από το πρόβλημα που επιχειρεί να θεραπεύσει. Να πούμε:
κλέβοντας και προκλητικά αναδημοσιεύοντας ξένα κείμενα
είναι καλύτερο αλλά ρέει το κείμενο;
Υπάρχει άλλη λύση; Μήπως δεν αξίζει τον κόπο κι είναι καλό κι έτσι;
....κλέβοντας και αναδημοσιεύοντας προκλητικά ξένα κείμενα....
Το προκλητικά εδώ είναι επίρρημα. Θα μπορούσε όμως να είναι και επίθετο (προκλητικά ξένα κείμενα).
Υπάρχει περιθώριο για μπέρδεμα;
Να βάλουμε "αναδημοσιεύοντας προκλητικώς ξένα κείμενα" είναι μια λύση, αλλά φοβάμαι πως είναι χειρότερη από το πρόβλημα που επιχειρεί να θεραπεύσει. Να πούμε:
κλέβοντας και προκλητικά αναδημοσιεύοντας ξένα κείμενα
είναι καλύτερο αλλά ρέει το κείμενο;
Υπάρχει άλλη λύση; Μήπως δεν αξίζει τον κόπο κι είναι καλό κι έτσι;