Δημήτρης Μαρωνίτης: «Φταίει η σχολική εκπαίδευση που ο μέσος Έλληνας γνωρίζει ελάχιστα την Ιλιάδα»

[drsiebenmal]

Συνέντευξη του Δημ. Μαρωνίτη στη Νατάσσα Κανελλοπούλου-Μπελογιάννη, στο διαδικτυακό περιοδικό Χρόνος, με αφορμή την πεντάωρη παράσταση της Ιλιάδας στο Φεστιβάλ Αθηνών. Μια συζήτηση περί μετάφρασης, θεατρικής διασκευής και επιρροής των ομηρικών επών στη σύγχρονη λογοτεχνία.

 

[drsiebenmal]

Για να προσθέσω κι ένα γλωσσικό που μου έκανε εντύπωση από τη συνέντευξη: η χρήση του αφορμίζεται από τον Δ. Μαρωνίτη, όπως π.χ. εδώ:

[...] Έχουμε τουλάχιστον τέσσερα ιλιαδικά ποιήματα του Καβάφη αφορμισμένα, και όχι μόνο αφορμισμένα αλλά χτισμένα έτσι με έναν δικό του τρόπο, πολύ τολμηρό ενίοτε ως προς τη χρήση του αλλά και πολύ σεβαστικό σε σχέση με το πρότυπο το ιλιαδικό, [...]

Έχουμε, λ.χ., σπουδαία ποιήματα του Καβάφη αφορμισμένα από τον Αισχύλο, από τους Πέρσες το ένα, από την Ορέστεια το άλλο. Έχουμε ποιήματά του αφορμισμένα και από τον Σοφοκλή. [...]

ΛΚΝ, ΛΝΕΓ (2006), Κριαράς και Γεωργακάς έχουν μόνο ρ. αφορμίζω, με τις σημασίες κακοφορμίζω και τρελαίνομαι (το ΛΚΝ έχει μόνο το κακοφορμίζω).

Βρήκα, επίσης, και αφορμίζομαι στην αρχαία γραμματεία, που σημαίνει όμως την αναχώρηση ενός πλοίου από έναν όρμο.

Άλλα, δεν βρήκα.

 

[Earion]

Ωραίο το αρχαίο αφορμίζομαι, και φτιάχνει δυνατή εικόνα για μεταφορές. Αλλά νομίζω ότι το ρήμα είναι αφορμώμαι. Δες και στο ΛΝΕΓ ένα λήμμα πιο κάτω, Δόκτορα: (αφορμώμαι, ρ. αμετάβ. αποθ. «ξεκινώ, αρχίζω από κάπου, έχω ως αφετηρία»).

Δεν είναι ακριβώς λεξιπλασία, αλλά δεν θα ήταν και η πρώτη φορά που λογοπλάθει ο Μαρωνίτης.

 

[nickel]

Υποθέτω ότι εκδημοτικίζει το αφορμώμαι. Θα το ψάξω αργότερα.

 

[drsiebenmal]

Και γιατί να μην τα πει αφορμημένα, τότε; Άραγε ήταν γραπτή η συνέντευξη ή μήπως έγινε και κάποια παρεξήγηση στον δρόμο;

 

[nickel]

Καλά, τώρα είδα ότι το είχε πει και ο Earion.

Δεν είναι λάθος, το έχει ξαναχρησιμοποιήσει, και ο Μαρωνίτης αλλά και άλλοι. Εκδημοτικίζουν το αφορμώμαι σε αφορμίζομαι. Π.χ.

Η ομιλία του δείχνει μάλλον ως προλόγισμα στο κυρίως θέμα. Αντίστοιχα, ο Κ. Δ. Μαλαφάντης αφορμίστηκε από ένα άλλο δοκίμιο του Ξενόπουλου, «Το ανωφελές» [εδώ]
Ο Σεφερης πολλες φορες αφορμιζοταν απο αυτα που ζουσε και εκανε. [εδώ]
Η ανάγκη για φιλοσοφική αναζήτηση σπανίως αφορμίζεται από την χαρά του φιλοσοφικού στοχασμού. [εδώ]
και άλλα

Προφανώς το αφορμάται τούς πέφτει πολύ λόγιο.