Search results

Για να είμαι ειλικρινής, η δική μου απορία δεν αφορούσε διαλόγους. Αλλά την αναπαραγωγή μιας δήλωσης με πολλές προτάσεις. Και ο προβληματισμός αφορούσε την τελευταία τελεία! Αν θα μπει μέσα στα εισαγωγικά όπως οι υπόλοιπες ή έξω από αυτά!

Από ό,τι καταλαβαίνω, δεν υπάρχει ένας χρυσός κανόνας. Υπάρχουν δύο απόψεις. Όπως σε πολλά άλλα που προβληματίζουν έναν συντάκτη!

Ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σας. Στο βιβλίο του «Η Στίξη στη Γραπτή Επικοινωνία», ο Άρης Γιαβρής υπερασπίζεται την τελεία έξω από τα εισαγωγικά (εφόσον δεν προηγούνται αυτών αποσιωπητικά, θαυμαστικό ή ερωτηματικό, οπότε κρίνει ότι πρέπει να απουσιάζει τελείως). Η δική μου απορία ήταν στην...

«Η μεγάλη κρυφή μου επιθυμία είναι να ήμουν ηθοποιός. Ίσως σε μια άλλη ζωή να γεννιόμουν ηθοποιός». Στο προηγούμενο υπάρχει μία τελεία (της πρώτης πρότασης) μέσα σε εισαγωγικά. Η δεύτερη είναι πιο σωστό να μπει μετά τα εισαγωγικά; Ή, εφόσον είναι δύο προτάσεις που μπαίνουν και οι δύο σε...

Μακάρι να μην είναι! Γιατί το έχω πάρει βαρέως! Στους τίτλους φαίνεται λογικό να μην υπάρχουν τελείες και συμφωνώ. Στις λεζάντες φωτογραφιών όμως, προσπαθώ να φανταστώ πώς θα φαίνονταν χωρίς τελείες. Ιδίως στις περιπτώσεις που υπάρχει ολόκληρη πρόταση ή, χειρότερα, προηγείται άλλη που έχει...

Ακριβώς. Αν είναι μία πλήρης πρόταση, φαίνεται παράλογο να μην υπάρχει τελεία στο τέλος. Κι ακόμα πιο παράλογο, αν είναι δύο προτάσεις και υπάρχει τελεία στην πρώτη αλλά όχι στη δεύτερη. Κι όμως, στις σημερινές εφημερίδες μπορείτε να δείτε αυτό που λέω...

Μπορώ να ρωτήσω κάτι και για την τελεία στις λεζάντες φωτογραφιών ή θα πρέπει η ερώτηση να γίνει σε άλλο topic; Ακόμα κι όταν υπάρχουν δύο προτάσεις στη λεζάντα μιας φωτογραφίας, οι εφημερίδες δεν βάζουν τελεία στην τελευταία πρόταση, παρότι έχουν βάλει στην προηγούμενη. Δεν είναι λίγο...

Χωρίς να υπάρχει κάπου γραμμένος αυτός ο κανόνας; Στη γραμματική των Κλαίρη–Μπαμπινιώτη (σελ. 1070), τα συνδετικά και τα προτασιακά επιρρήματα συνιστάται να τοποθετούνται μεταξύ κομμάτων ακόμη και όταν βρίσκονται μέσα στην πρόταση και όχι στην αρχή της.

Και σε άλλη ιστοσελίδα για την επιμέλεια κειμένου διαβάζουμε το παράδειγμα: «Η αφοσίωσή τους στα μικρά, λοιπόν, είναι ένα θαύμα της φύσης»...

Στο βιβλίο του «Η Στίξη στη Γραπτή Επικοινωνία», ο Άρης Γιαβρής, απαντώντας στο πότε βάζουμε κόμμα στον σύνδεσμο λοιπόν, γράφει: «Αν βρίσκεται μετά την πρώτη λέξη της πρότασης και θέλουμε να εστιάσουμε την προσοχή του αναγνώστη στο συμπέρασμα που διατυπώνουμε, τον χωρίζουμε με διπλό οριοθετικό...

Στο Λεξικό των Δυσκολιών και των Λαθών στη Χρήση της Ελληνικής, ο Μπαμπινιώτης δίνει αυτό το παράδειγμα: Χωρίς κανένα στοιχείο, λοιπόν, διαδίδεται ότι η ακτή αυτή έχει γίνει ορμητήριο λαθρεμπόρων. Και λέει ότι "συχνά για το προτασιακό ή το κειμενικό επίρρημα" χρησιμοποιούμε το κόμμα!

Καλό μήνα! Θα ήθελα τη γνώμη σας και για τα τρία κάτωθι παραδείγματα: Ο Αλέξης δεν το έκανε, όμως. Όταν, λοιπόν, εμφανίζεται στη σκηνή, το κοινό παραληρεί. Ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου, κ. Ιακώβου. Ευχαριστώ πολύ!

Σ' αυτό το παράδειγμα δεν υπάρχει υποκείμενο μετά το "για άλλη μια φορά"! Αν υπήρχε, θα βάζαμε κόμμα; Ευχαριστώ πολύ!

Στη "σκηνική παρουσία" δεν παίρνουμε μια... ανάσα; Βάσει αυτής, το λογικό δεν θα ήταν να βάλουμε κόμμα;

Αν βάλουμε αυτά τα δύο κόμματα, δεν φαίνεται σαν το "είναι αξιοθαύμαστες" να προσδιορίζει μόνο την "πειθαρχία";

Πέραν των τριών προηγούμενων παραδειγμάτων, μπορούμε να πούμε γενικά ότι... "Δεν χωρίζονται με κόμμα οι σύντομοι χρονικοί προσδιορισμοί στην αρχή της πρότασης"; https://publications.europa.eu/code/el/el-4100102el.htm Ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σας!

Καλησπέρα! Θα ήθελα τη γνώμη σας για τις κάτωθι φράσεις! Αν πρέπει να βάλουμε κόμμα στα σημεία που υπάρχουν! Ευχαριστώ πολύ! Η πειθαρχία, αλλά και η αφοσίωσή της είναι αξιοθαύμαστες. Ή θα πάμε, ή δεν θα πάμε. Για μένα, η αλήθεια σου είναι και δύναμή σου. Το 2003, η Επιτροπή εξέδωσε […] Με...