[:) μεγάλες δουλειές μου ανοίγετε]
Όπως πιθανότατα έχουμε ξαναπεί, οι Γουέλφοι και οι Γιβελλίνοι είναι καταρχήν οι δύο αντιμαχόμενες (με πολιτικά και στρατιωτικά μέσα) παρατάξεις της Ιταλίας του 13ου και 14ου αιώνα. Οι πρώτοι υποστηρίζουν τον πάπα και οι δεύτεροι τον αυτοκράτορα. Για την ακρίβεια οι δεύτεροι υποστηρίζουν τους αυτοκράτορες που προέρχονται από τη δυναστεία των Χοχενστάουφεν και οι οποίοι βρίσκονταν σε διαρκή σχέση αντιπαλότητας με την Αγία Έδρα. Επειδή, όμως, το αξίωμα του αυτοκράτορα προϋποθέτει εκλογή (δεν είναι της ώρας να εξηγήσουμε τη διαδικασία, δεν είναι κι απλή υπόθεση, άλλωστε), δεν το κατείχαν πάντα οι Χοχενστάουφεν, αλλά και οι μεγάλοι αντίπαλοί τους, οι Βελφ (οι "Λέοντες"), δούκες της Βαβαρίας και ηγεμόνες αρκετών άλλων περιοχών της Γερμανίας, οι οποίοι ήταν φιλοπαπικοί. Η παράταξη των Γουέλφων πήρε την ονομασία της από το όνομα του Οίκου των Βελφ. Οι Γιβελλίνοι πήραν το δικό τους όχι φυσικά από κάποιο δυναστικό οίκο (το είπαμε ότι υποστήριζαν τους Στάουφεν), αλλά από το τοπωνύμιο Waiblingen (Σουηβία, σημερινό ομόσπονδο κράτος της Βάδης-Βυρτεμβέργης) όπου οι (Σουηβοί) Χοχενστάουφεν είχαν ένα από τα σημαντικότερα κάστρα τους.
Πάμε στο ψητό. Καμία αμφιβολία, η απόδοση που επέλεξαν τα ελληνικά ΜΜΕ ("θησαυρός της Γκελφ") είναι για τα πανηγύρια. Είναι, όμως, ιδανική η απόδοση "θησαυρός των Γουέλφων"; Χμ... φοβούμαι ότι μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση τον σχετικώς υποψιασμένο αναγνώστη, δεδομένου ότι ο όρος παραπέμπει στην ιταλική παράταξη των φιλοπαπικών. Εδώ, όμως, δεν έχουμε να κάνουμε με θησαυρό στην Ιταλία (ή τέλος πάντων κάποιο θησαυρό των Ιταλών παπικών), αλλά με τον θησαυρό του Οίκου των Βελφ (εν προκειμένω του κλάδου της οικογένειας που ηγεμόνευε στην περιοχή της Βρουνσβίκης).
Για τους λόγους αυτούς θα προτιμούσα την απόδοση "Θησαυρός του Οίκου των Βελφ" (και οριακά θα δεχόμουν τον "Θησαυρό του Οίκου των Γουέλφων" - οριακά διότι διατηρώ επιφυλάξεις για το αν ο όρος Γουέλφος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οτιδήποτε άλλο πέρα από τους Ιταλούς παπικούς).