equilibrium fictions

[Count Baltar]

Η καλύτερη εξήγησή του που βρήκα είναι αυτή:

We define an “equilibrium fiction” as a belief that affects perceptions and so changes behaviour in ways that make the belief come true.

(Προέρχεται από εδώ).

Καταρχάς ξέρει κάποιος σίγουρα κάτι για το πώς (και εάν) αποδίδεται στα ελληνικά; Εγώ δεν έχω βρει τίποτα.

Αν δεν προκύψει τίποτα, ας αυτοσχεδιάσουμε...

 

[drsiebenmal]

Έχω την αίσθηση ότι, εδώ, το fiction αντιστοιχεί στην πρόσφατη δική μας νοηματική επέκταση στην αφήγηση (εννοώ τη χρήση από πολιτικούς). Αν έχω δίκιο, τότε μια εύλογη απόδοση θα ήταν η αφήγηση ισορροπίας ή η εξισορροπητική/εξισωτική αφήγηση, αν και ξεκινώντας από τον ορισμό, θα έλεγα ότι περιγράφει μια αυτοεπιβεβαιωτική αφήγηση.

Έτσι κι αλλιώς, και ο αμερικάνικος όρος συνοδεύεται με ορισμό· μάλλον δεν πρέπει να είναι κάτι το διαδεδομένο.

 

[nickel]

Καλημέρα. Νομίζω ότι μπορεί να έχει δύο σημασίες, αλλά θα προτείνω το μύθευμα για το fiction. Στην περίπτωση που περιγράφει ο παραπάνω ορισμός, είναι ένα εξισορροπητικό μύθευμα, ένα μύθευμα αυτοεκπλήρωσης. Σε άλλες περιπτώσεις είναι το μύθευμα περί ισορροπίας (δηλ. δεν υπάρχει ισορροπία, είναι μύθευμα των θεωρητικών οικονομολόγων). Χωρίς ευρήματα, μόνος μου τα λέω.

 

[oliver_twisted]

Στα νομικά, πάντως, legal fiction είναι το "πλάσμα δικαίου" ή δικαιικό πλάσμα. Εδώ:

Δημιούργημα του ρωμαϊκού δικαίου, το δικαιικό πλάσμα (fictio juris) προσδιορίζεται εννοιολογικώς με αυτόν τον όρο, επειδή οι Ρωμαίοι νομικοί πίστευαν οτι στην περίπτωσή του ο νομοθέτης μορφοποιεί κάτι, που δέν ανταποκρίνεται στην εμπειρική πραγματικότητα, έτσι που ο νόμος να πειθαναγκάζει στην παραδοχή οτι το φανταστικό δημιούργημα -το πλάσμα- είναι τάχα κάτι το αληθινό.

Στην εποχή μας βέβαια έχει εγκαταλειφθεί αυτή η αντίληψη. Το δικαιικό πλάσμα δέν δεσμεύει μήτε τους δικαζομένους μήτε τους δικαστές τους να δεχτούν πως "υπάρχει" κάτι που είναι ανύπαρκτο. Απλά και μόνον κάποιος κανόνας δικαίου ορίζει οτι οι έννομες συνέπειες που επέρχονται και ισχύουν άν -στο πλαίσιο ενος άλλου κανόνα δικαίου- συντρέξουν ορισμένες προϋποθέσεις, επέρχονται και ισχύουν επιπροσθέτως και άν συντρέξουν κάποιες άλλες προϋποθέσεις, των οποίων η ουσία είναι αντίθετη στην ουσία του πραγματικού του αρχικού κανόνα δικαίου. Η εξομοίωση λοιπόν δέ συντελείται σε επίπεδο αλήθειας και ψεύδους μέσα στην εμπειρική πραγματικότητα, αλλά στο πλαίσιο εκείνου του νοητού κόσμου, όπου κατ' εφαρμογή των κανόνων δικαίου ισχύουν δικαιώματα και υποχρεώσεις.

Δεν ξέρω αν μπορούμε να μιλήσουμε για "πλάσμα ισορροπίας" και αν είναι διαφανής η σύνδεση με το πλάσμα δικαίου.

 

[nickel]

Αμφιβάλλω κατά πόσο ο μέσος πολίτης, όποιος δεν ασχολείται με τα νομικά, αντιλαμβάνεται τη σημασία του πλάσματος ακόμα και στον όρο πλάσμα δικαίου, ότι δηλαδή δεν είναι απλώς ένα δημιούργημα, που μπορεί να είναι υπαρκτό σαν τα «πλάσματα του Θεού», αλλά ένα αποκύημα / δημιούργημα της φαντασίας, κάτι πλαστό. Γι' αυτό και γενικότερα θα έλεγα να αποφεύγεται η αντιστοιχία fiction = πλάσμα.

 

[Count Baltar]

Να πω ότι το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο νου για το fiction ήταν το μύθευμα. Το "μύθευμα περί ισορροπίας" θα ήθελα να το αποφύγω επειδή παραπέμπει καθαρά στα οικονομικά, και όπως βλέπουμε δεν είναι αμιγώς οικονομικός όρος.

 

[nickel]

Το μύθευμα περί ισορροπίας δεν αποδίδει τη δική σου σημασία, έτσι κι αλλιώς. Απλώς έπεσα σε κείμενο που το χρησιμοποιούσε με αυτόν το χαλαρό τρόπο, όπως θα μπορούσαμε να πούμε για οτιδήποτε «the xxxx fiction».


ΥΓ: LOL. Πήγα να δώσω σαν παράδειγμα «The G-Spot fiction» και έπεσα σε τίτλο βιβλίου: The G-Spot: Fiction or friction?

 

[bernardina]

Θεωρώ πέρα για πέρα παραπλανητική την ερμηνεία του όρου ως a belief that affects perceptions and so changes behaviour in ways that make the belief come true. Γιατί, έτσι γενικά κι αόριστα, αυτό δεν είναι άλλο από την παλιά καλή και γνωστή αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Όμως, απ' όσα διάβασα (λιγάκι βιαστικά, είναι αλήθεια), μου φάνηκε ότι το equilibrium fiction είναι η ψευδής* απεικόνιση μιας ισοκατανομής (ή ισομοιρίας) κάποιων ευρημάτων ανάμεσα σε δύο ομάδες, η οποία απεικόνιση επηρεάζεται από συγκεκριμένες συνθήκες (πχ. τη γνώση της ταυτότητας των ομάδων ή όχι), σε βαθμό που να έχουμε εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα σε κάθε περίπτωση. Κατάλαβα καλά;

*ανακριβής, στρεβλή κλπ.

 

[Count Baltar]

Όχι, διαφέρει από την αυτοεκπληρούμενη προφητεία στο εξής: στο ότι π.χ. άτομα με μια ιδιότητα μπορεί να φερθούν διαφορετικά όταν η ιδιότητά τους είναι άγνωστη στους υπολοίπους και διαφορετικά όταν η ιδιότητά τους είναι γνωστή στους υπολοίπους (και το γνωρίζουν!)

 

[bernardina]

Όχι, διαφέρει από την αυτοεκπληρούμενη προφητεία στο εξής: στο ότι π.χ. άτομα με μια ιδιότητα μπορεί να φερθούν διαφορετικά όταν η ιδιότητά τους είναι άγνωστη στους υπολοίπους και διαφορετικά όταν η ιδιότητά τους είναι γνωστή στους υπολοίπους (και το γνωρίζουν!)

Μα κι αυτό κάτι ανάλογο δεν είναι; Ένα κατάλοιπο εμπεδωμένης αυτοεκπληρούμενης προφητείας (για να μην πω μια ακόμα πιο ύπουλη και τοξική μορφή της); Οι άνθρωποι που φέρονται διαφορετικά όταν ξέρουν ότι οι άλλοι γνωρίζουν την ταυτότητά τους έχουν εσωτερικεύσει σε τέτοιο βαθμό την άποψη -υπαρκτή ή μη- των άλλων, που συμπεριφέρονται έτσι όπως πιστεύουν ότι θα περίμεναν οι άλλοι από αυτούς να συμπεριφερθούν! Δηλαδή υποτροπή ή διολίσθηση σε προηγούμενο στάδιο, τότε που λόγω ενδεχομένως ηλικιακής ανωριμότητας δέχονταν πιο άκριτα τη γνώμη των άλλων είτε για το άτομό τους είτε (όπως εδώ που συζητάμε) για την ομάδα στην οποία ανήκουν;

(Επειδή δεν έχω ξαναδεί τον όρο, προσπαθώ να βεβαιωθώ ότι τον κατάλαβα. Με συγχωρείς αν σε κουράζω με τις ερωτήσεις μου)

 

[Count Baltar]

Σαν πολύ εύκολα τα παρατάτε τώρα τελευταία...

Λοιπόν, έχω και αυτό:

The “equilibrium fictions” that can result from [the fact that individuals process information that is consistent with their prior
beliefs differently from how they process information that is inconsistent, and therefore Information that is consistent is remembered, seen as relevant, and reinforces beliefs, whereas Information that is inconsistent is more likely to
be ignored, discounted, or forgotten] are beliefs that are maintained strongly because the evidence that people see—as
they perceive and process it—is fully consistent with those beliefs.

Με αυτή την έννοια, εγώ θα πρόκρινα "μυθεύματα ισορροπίας", μεν, όπου όμως η ισορροπία είναι ψυχολογική/ιδεολογική κ.λπ.

 

[drsiebenmal]

Είχες απορρίψει το «μύθευμα περί ισορροπίας». Επανέρχεσαι (σχεδόν) προσθέτοντας μια διευκρίνιση για το είδος της ισορροπίας. Το νέο απόσπασμα τείνει να διευκρινίσει ότι οι equilibrium fictions είναι, με τη δική σου πρόταση, μυθεύματα εσωτερικής ισορροπίας (αλλά αυτό αυξάνει τον λόγο μπλα μπλα).

Έχω δύο παρατηρήσεις:
1. Το μύθευμα, σε σχέση με την αφήγηση που είχα προτείνει αρχικά, περιέχει αρνητική ποιοτική αξιολόγηση που νομίζω ότι δεν υπάρχει στη fiction.
2. Αντί για την ισορροπία, θα μπορούσες ίσως να εξετάσεις την (εσωτερική) ευστάθεια.

 

[Count Baltar]

Ντοκτέρ, εγώ στην όλη υπόθεση δεν βρίσκω τίποτα το θετικό. Μόνο αρνητική χροιά διακρίνω, άρα μύθευμα με τα χίλια.

 

[bernardina]

Ντοκτέρ, εγώ στην όλη υπόθεση δεν βρίσκω τίποτα το θετικό. Μόνο αρνητική χροιά διακρίνω, άρα μύθευμα με τα χίλια.

Είναι μεν αρνητικό, δεν είναι όμως εκ προθέσεως. Η ψευδής τιμή που παρατηρείται δεν είναι προϊόν δόλιας (τρισύλλαβο);) παραποίησης, άρα μύθευμα --είναι αποτέλεσμα διαφοροποίησης ενός παράγοντα της "εξίσωσης" (η γνώση της ταυτότητας του ερωτώμενου). Να το ψάξουμε λιγάκι ακόμα;

Και δεν παραιτούμαστε, μας παρασέρνουν οι αντιπερισπασμοί. :inno:

 

[Count Baltar]

Να το ψάξουμε λιγάκι ακόμα;

Φυσικά! Τροφή για σκέψη έδωσα (όπως συνήθως).

 

[bernardina]

Πλασματική ισοκατανομή;

 

[nickel]

Δυσκολεύομαι να συγκεντρωθώ για διάφορους λόγους, οπότε θα καταθέσω τις σκέψεις μου χωρίς να προβληματιστώ για το εύρος της αγγλικής χρήσης. Μια λέξη πιο τρυφερή από το μύθευμα και πιο κοντά στην αφήγηση χωρίς να είναι το ουδέτερο narrative είναι ο μύθος. Αν η ισορροπία επιτυγχάνεται με τη δράση των μύθων, πάμε για εξισορροπητικός, γιατί το ισορροπίας είναι δυσερμήνευτο. Αν πάλι θέλουμε να περιγράψουμε τη διαδικασία, προτιμούμε το εξισορρόπησης. Δηλαδή η τωρινή μου παρέμβαση βάζει στο τραπέζι και τα:

εξισορροπητικός μύθος
μύθος εξισορρόπησης

Και να μείνουμε κοντά στο αγγλικό, ναι;

 

[bernardina]

εξισορροπητικός μύθος
μύθος εξισορρόπησης

Και να μείνουμε κοντά στο αγγλικό, ναι;

Εν τοιαύτη περιπτώσει μυθεύματα (fictions) εξισορρόπησης.
Πιο κοντά βγάζουμε ψείρες. :inno:

 

[nickel]

Πιο κοντά βγάζουμε ψείρες. :inno:

Πάντως, πιο κοντά κοντά είναι το μύθοι / μυθεύματα ισορροπίας. Αν είναι αδιαφανές, το αγγλικό δεν είναι καλύτερο.

 

[anef]

Ίσως φαντασιακή ισορροπία ή κατασκευές ισορροπίας. Αντιστρέφοντας βέβαια θα περιμέναμε imagined ή constructs, αλλά νοηματικά είναι πολύ κοντά νομίζω. (Εγώ θα έμενα στην ισορροπία: οι αντιλήψεις βασίζονται στο ότι το άτομο διακρίνει μια κατάσταση, την ισορροπία, όχι μια διαδικασία εξισορρόπησης)