σκασιάρχης | σκασιαρχείο = truant | truancy κ.ά.

[nickel]

Στον κατάλογο με τις λέξεις σε —άρχης ο σκασιάρχης είναι μια προφανής εξαίρεση, αφού δεν ασκεί καμιά εξουσία. Για το σκασιαρχείο γράφει στο ΕΛΝΕΓ:

σκασιαρχείο < σκασιάρχ(ης) (με παραγ. τέρμα -ειο) θ. σκασ- (του ρ. σκάζω) + λεξ. επίθημα -άρχης (< ρ. άρχω). Η. λ. σχηματίστηκε περιπαικτικά κατ' αναλογίαν προς σύνθετα με α' συνθ. σε -ι (από ονόματα σε -ιο, -ις), όπως γυμνασι-άρχης, ταξι-άρχης, εργοστασι-άρχης.​

Στα αγγλικά έχουμε τον γνωστό ιδιωματισμό play truant = κάνω σκασιαρχείο. Στα ελληνικά λέμε και κάνω κοπάνα. Έχουμε άλλο τρόπο να το πούμε αυτό; Γιατί στα αγγλικά έχουμε πολλούς (είναι πολλά και τα «αγγλικά», άλλωστε). Έτσι διαλέγω από το truancy της Wikipedia:

skiving (Αγγλία), cutting class (ΗΠΑ, Καναδά, Σκωτία), skipping school (Αυστραλία, Ν. Αφρική, ΗΠΑ), playing hooky / hookie / hookey (ΗΠΑ), twagging (Αγγλία) κ.ά.

Ο σκασιάρχης είναι truant, επίθετο και ουσιαστικό, π.χ. truant pupils, Nick was truant (from school) seven days this month και persistent truants.

 

[sarant]

Με όλο τον σεβασμό προς τον Πετρούνια που έβγαλε τις ετυμολογίες του ΛΚΝ, μου φαίνεται πολύ πιθανότερο η αρχική λέξη να είναι το σκασιαρχείο, το οποίο πρέπει να βγήκε από το σχολαρχείο, που υπήρχε επί πολλές δεκαετίες παλιότερα, 3 χρόνια ανάμεσα σε δημοτικό και γυμνάσιο. Ο σκασιάρχης το βρίσκω πιθανότερο να βγήκε μετά, από το σκασιαρχείο. Άλλωστε, πολύ συχνότερο είναι το "σκασιαρχείο" από τον "σκασιάρχη".

 

[nickel]

Τα παραπάνω είναι από το ΕΛΝΕΓ, αλλά τα ίδια νομίζω ότι λέει κι ο Πετρούνιας / το ΛΚΝ:

σκασιαρχείο το [λόγ. σκασιάρχ(ης) -είον]
σκασιάρχης ο [λόγ. < φρ. το 'σκασα (δες σκάω3) ειρ. κατά το ταξιάρχης]

 

[Zazula]

Όντως και το ΛΚΝ και το ΕΛΝΕΓ (το οποίο παρέθεσε ο Νίκελ) υποθέτουν ότι ο σκασιάρχης προϋπήρχε του σχασιαρχείου. Η Β' έκδοση του ΛΝΕΓ (2006) δεν λημματογραφεί καν τη λ. σκασιάρχης, και δίνει στην ετυμολογία τής λ. σκασιαρχείο:

σκασιαρχείο < σκασ(ι)- [ < σκάζω, πβ. αόρ. έσκασα] + -αρχείο < -άρχης [ < άρχω]
​

Πάντως κι εγώ συμφωνώ με τον sarant. Τέλος να προσθέσω ότι υπάρχει από παλιά η συγκεκριμένη σημασία και στη λ. σκαστός (αντιγράφω από τον Δημητράκο):

σκαστός (επί μαθητών κ. στρατιωτών) ο ένεκα οκνηρίας ή αμελείας απουσιάζων εκ των μαθημάτων ή των γυμνασίων: σήμερα πάλι ο γιος σου ήτανε σκαστός από τα Ελληνικά
​

 

[pidyo]

Και για να μην ψάχνετε σαν εμένα τον ανόητο κι αφηρημένο τη διαδρομή της λέξης, το νεοελληνικό σκά(ζ)ω δεν έχει σχέση με το αρχαίο σκάζω (=χωλαίνω) αλλά με το σχάζω (= σκάω).