επικρέμαται, επικρέμανται, επικρεμάμενος

[nickel]

Διαβάζω στο in.gr για τον απερχόμενο πρόεδρο της Deutsche Bank Γιόζεφ Άκερμαν.

Η τράπεζα «είναι καλύτερα εξοπλισμένη για το μέλλον» ανέφερε ο Άκερμαν, προειδοποιώντας πως το αρνητικό κλίμα στις διεθνείς αγορές θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο όσο *επικρεμάται η δαμόκλειος σπάθη της δημοσιονομικής κρίσης.

Δεν είναι σπάνιος ο παρατονισμός του ρήματος, αυξήθηκαν τώρα κατά μία δεκάδα (τουλάχιστον) τα ευρήματα. Όμως από τα αρχαία έχουμε κυρίως αυτούς τους τύπους μόνο: το ενικό επικρέμαται, το (σπάνιο) πληθυντικό επικρέμανται και τους διάφορους τύπους της μετοχής επικρεμάμενος (στο LSJ: επικρεμάμενος κίνδυνος impending danger). [ΛΚΝ]

Από την άλλη, θα έχετε διαπιστώσει ότι συνηθίζεται πολύ ο νεοελληνικός τύπος επικρέμεται. Είναι λογικό και αναμενόμενο λάθος, δίπλα στο καθημερινό κρέμεται. Δεν είναι πολλά τα επικρέμεται στις εφημερίδες, αλλά γενικότερα στο διαδίκτυο βρίσκω περισσότερες γκουγκλιές για επικρέμεται παρά για επικρέμαται. Αναρωτιέμαι αν πρέπει να δεχτούμε ότι δεν είναι λάθος και να το προσθέσουμε στο νεοελληνικό απόθεμα. Τι λέτε;

 

[drsiebenmal]

Το χρειάστηκα σήμερα, προβληματίστηκα αντίστοιχα, είπα να γκουγκλίσω λίγο, πρώτο πρώτο αδρανές και αναπάντητο νήμα στη Λέξι.

Ναι, γιατί όχι «επικρέμεται»;

Πολύ περισσότερο όταν η αμέσως επόμενη λέξη που χρησιμοποιώ είναι εξαναγκαστική λεξιπλασία (για να αποδώσει αντίστοιχη λεξιπλασία του πρωτοτύπου)...

 

[nickel]

Αναρωτιέμαι αν πρέπει να δεχτούμε ότι δεν είναι λάθος και να το προσθέσουμε στο νεοελληνικό απόθεμα. Τι λέτε;

Καλημέρα. Το Χρηστικό το περιλαμβάνει σαν προφορικό τύπο, από εκείνους δηλαδή που ο άτολμος επιμελητής (και ο «προσεκτικός» χρήστης, που λέει ο κ. Μπαμπινιώτης) θα σου διορθώσει. Εκτός αν του παραθέσεις εξαιρετικά πειστικά παραδείγματα, όπως τη χρήση από τον Ανδρουλάκη, τη Χρυσούλα Σοϊλέ (επιμ.) και πολλούς άλλους σε βιβλία ή τη χρήση του σε εφημερίδες (ψάξε και στο ΙΕΛ). Έτσι θα φανεί ότι έχει πάψει να είναι «προφορικό».