Themis†
¥
Με αφορμή τη συζήτηση σε ένα άλλο νήμα, θα ήθελα να ρωτήσω πώς έχουν αντιληφθεί οι συλλεξιλόγοι να χρησιμοποιείται σήμερα η "απομείωση". Προσωπικά, έχω την εντύπωση ότι από ένα "από" επιτατικό (που μας δίνει π.χ. αποπληρωμή=εξόφληση), έχουμε οδηγηθεί σε μια καλολογική χρήση της απομείωσης (για την αποφυγή της μπανάλ μείωσης) χωρίς να υπάρχει καμία νοηματική σαφήνεια. Γιατί η πληρωμή μιας οφειλής έχει βέβαια ένα απόλυτο όριο, αλλά η απομείωση ενός αποθέματος σημαίνει άραγε μέχρι πλήρους μηδενισμού ή θα πρέπει απλώς να την εννοήσουμε σαν ταχύρυθμη; Η πιο εύλογη χρήση που έχω συναντήσει είναι τα απομειωμένα στοιχεία ενεργητικού, όπου φαίνεται κατ' αρχήν να δηλώνεται η μεγάλη μείωση της αξίας τους αλλά φαίνεται επίσης να μην ιδρώνει κανενός το αυτί αν η μείωση είναι μικρή. Σχεδόν πάντα, λοιπόν, την απομείωση τη συναντώ σαν απλό συνώνυμο της μείωσης. Τι εντυπώσεις έχουν αποκομίσει οι λοιποί σερφάροντες στα γλωσσικά ναρκοπέδια;