Ο συντάκτης, της συντάκτριας

Μετά το Βικιλεξικό, τώρα και το ΜΗΛΝΕΓ λημματογραφεί τον τύπο "βουλεύτρια". Εύγε!
 

Attachments

  • vuleftria.jpg
    vuleftria.jpg
    29.2 KB · Views: 276

nickel

Administrator
Staff member
Μα τι ωραίο κείμενο! Μια παράγραφο διάβασα και δέκα απορίες μού γεννήθηκαν.

ΕΤΑΙΡΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ. Εταιρία γυναικών συνεστήθη κατ’ αυτάς εν Ουασιγκτώνι υπό την επωνυμίαν Ladies national covenant, περιλαμβάνουσα υπουργίνας, γερουσιαστίδας, βουλευτρίας και συγγραφίδας περιφήμους (διότι αι σοφαί της Αμερικής είναι πολλαί). Τα μέλη της εταιρίας ταύτης, αναγνωριζόμενα εκ τινος μελαίνης μελίσσης εκ μίλτου, εις τον αριστερόν ώμον εμπεπορπημένης, ωρκίσθησαν να μη φορώσιν ενδύματα εκ της ξένης προερχόμενα αλλά μόνον τα εν τω Ηνωμένω Κράτει και εξ εγχωρίων υφασμάτων κατασκευαζόμενα. [...]

 
Αυτό το «εμπεπορπημένης» πολύ μου άρεσε!

Επίσης, δεν είχα σκεφτεί ποτέ να ψάξω από πού βγαίνει το όνομα Μιλτιάδης... Αν και ακόμα δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς εννοεί λέγοντας «μελαίνης μελίσσης εκ μίλτου». Μαύρη μέλισσα φτιαγμένη από αιματίτη;

(Προσπαθώ να βάλω σύνδεσμο https://etymology_el_en.enacademic.com/4661/μίλτος και δεν μου τον αναγνωρίζει. Ξέρει κανείς γιατί;)

nickel: Όχι...
 
Last edited by a moderator:

daeman

Administrator
Staff member
Περί βουλεύτριας, από το Βήμα, 22 Μαρτίου 1953, από βαριές πένες: ο συντάκτης της επιστολής ήταν ο Άνθιμος Παπαδόπουλος, διευθυντής του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσας της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ αναφέρει τον Σπύρο Μαρινάτο ως υποστηρικτή του τύπου «βουλεύτρια»:

Opera Στιγμιότυπο_2021-01-30_143046_digital.lib.auth.gr.png


Από την αρχειακή συλλογή του Τριανταφυλλίδη και την Ψηφιοθήκη του ΑΠΘ: http://digital.lib.auth.gr/record/44629
 

daeman

Administrator
Staff member
(Προσπαθώ να βάλω σύνδεσμο https://etymology_el_en.enacademic.com/4661/μίλτος και δεν μου τον αναγνωρίζει. Ξέρει κανείς γιατί;)

nickel: Όχι...

Απ' ό,τι έχω καταλάβει από τις δικές μου περιπέτειες με τα λίνκια στη Λεξιλογία από τότε που άλλαξε λογισμικό το φόρουμ (26-10-2020), δεν δέχεται URL που περιέχουν ελληνικούς χαρακτήρες. Ένας τρόπος να παρακαμφθεί αυτό το πρόβλημα είναι με τη χρήση κάποιου URL shortener, όπως το bitly που χρησιμοποίησε ο Νίκελ παραπάνω ή το tinyurl που αξιοποίησα εγώ σε άλλα ποστ (όταν η χρησιμότητα του λινκιού δικαιολογούσε το παραπάνω βήμα και τον χρόνο που απαιτείται γι' αυτό). Έτσι προκύπτει λίνκι που είναι και συντομότερο και το δέχεται το νέο λογισμικό του φόρουμ, αφού δεν περιέχει ελληνικούς χαρακτήρες
 

SBE

¥
Εδώ που τα λέμε, διάβαζα χτες τίτλο που έλεγε περίπου Student meets parents when they return to... και προς στιγμήν αναρωτήθηα αν το they εννοεί τους γονείς ή τη φοιτήτρια.
 
Πάρτε να 'χετε (που θα 'χετε ήδη): Gender Pronouns

Ερώτηση: το αποκάτω σημαίνει ότι μπορούμε να τον αναφέρουμε ως he και ως they, αδιακρίτως;

Ricky Tyler | Administrator, New Music USA
he/him – they/them (what's this?)
 

nickel

Administrator
Staff member
Δεν τα έχω καταλάβει ακόμα αυτά (όχι πως προσπαθώ) και χαίρομαι που συνεχώς ακούω για «εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους», χωρίς «ανεμβολίαστες» και «ανεμβολίαστ@».
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Ερώτηση: το αποκάτω σημαίνει ότι μπορούμε να τον αναφέρουμε ως he και ως they, αδιακρίτως;

Ricky Tyler | Administrator, New Music USA
he/him – they/them (what's this?)
Ναι, αυτό σημαίνει.

Εντωμεταξύ, ξέρει κανείς ποιος ήταν ο πρώτος άντρας κοσμητόρισσα του ΑΠΘ; Έτσι, από περιέργεια ρωτάω :)

Χαρά Χαραλάμπους: Η πρώτη γυναίκα κοσμητόρισσα «σπάει» στερεότυπα μισού αιώνα στο ΑΠΘ

 

Earion

Moderator
Staff member
When Asked ‘What Are Your Pronouns,’ Don’t Answer

A seemingly innocuous question masks a demand for conformity with a regressive set of ideas.

By Colin Wright (Wall Steet Journal, Feb. 4, 2022)

“What are your pronouns?” is a seemingly innocuous question that has become increasingly common. Pronouns are now frequently displayed prominently in social-media bios, email signatures and conference name tags. Vice President Kamala Harris features “she/her” pronouns in her Twitter bio, and Transportation Secretary Pete Buttigieg includes “he/him” in his. Then there are the singular “they/them” pronouns used by “nonbinary” people who identify as neither male nor female, as well as a growing list of bespoke “neopronouns” such as “ze/zir” or “fae/faer,” and the even stranger “noun-self” neopronouns like “bun/bunself” which, according to the New York Times, are identities that can encompass animals and fantasy characters.

A recent survey of 40,000 “lesbian, gay, bisexual, transgender, queer, and questioning (LGBTQ) youth” in the U.S. found that a full 25% use pronouns other than she/her and he/him exclusively. The Human Rights Campaign, which claims to be the “nation’s largest LGBTQ+ civil rights organization,” recently tweeted that we should all begin conversations with “Hi, my pronouns are _____. What are yours?” We are told that asking for, sharing and respecting pronouns is “inclusive” to trans and nonbinary people, and that failing to do so may even constitute violence and oppression.

If this all sounds confusing and makes you uncomfortable for reasons you find difficult to articulate, you’re not alone. While being subjected to constant rituals of pronoun exchanges may seem silly or annoying at best and exhausting at worst, in reality participating in this ostensibly benign practice helps to normalize a regressive ideology that is inflicting enormous harm on society. To understand why, you’ll need to familiarize yourself with its core tenets.

Proponents of gender ideology have completely decoupled the terms “man,” “woman,” “boy” and “girl” from biological sex. Gender ideology teaches that the terms “man/boy” and “woman/girl”—and their corresponding “he/his” and “she/her” pronouns—refer to a person’s gender identity, while “male” and “female” refer to biological sex. While you may define a woman as a female human adult, gender ideology contends that a “woman” is an adult of either sex who simply “identifies” as a woman.

But what does it mean to “identify” as a man or woman?

Gender activists believe that being a man or a woman requires embracing stereotypes of masculinity or femininity, respectively, or the different social roles and expectations society imposes on people because of their sex. Planned Parenthood explicitly states that gender identity is “how you feel inside,” defines “gender” as a “a social and legal status, a set of expectations from society, about behaviors, characteristics, and thoughts,” and asserts that “it’s more about how you’re expected to act, because of your sex.”

A recent New York Times piece refers to “men, women and gender nonconforming people,” as though gender nonconformity were incompatible with being a man or a woman. According to the Genderbread Person, a popular educational tool for teaching young children about gender identity, the properties of “man-ness” and “woman-ness” include certain stereotypical “personality traits, jobs, hobbies, likes, dislikes, roles, [and] expectations.”

The clear message of gender ideology is that, if you’re a female who doesn’t “identify with” the social roles and stereotypes of femininity, then you’re not a woman; if you’re a male who similarly rejects the social roles and stereotypes of masculinity, then you’re not a man. Instead, you’re considered either transgender or nonbinary, and Planned Parenthood assures you that “there are medical treatments you can use to help your body better reflect who you are.” According to this line of thinking, certain personalities, behaviors and preferences are incompatible with certain types of anatomy.

So when someone asks for your pronouns, and you respond with “she/her,” even though you may be communicating the simple fact that you’re female, a gender ideologue would interpret this as an admission that you embrace femininity and the social roles and expectations associated with being female. While women’s-rights movements fought for decades to decouple womanhood from rigid stereotypes and social roles, modern gender ideology has melded them back together.

Coercing people into publicly stating their pronouns in the name of “inclusion” is a Trojan horse that empowers gender ideology and expands its reach. It is the thin end of the gender activists’ wedge designed to normalize their worldview. Participating in pronoun rituals makes you complicit in gender ideology’s regressive belief system, thereby legitimizing it. Far from an innocuous act signaling support for inclusion, it serves as an implicit endorsement of gender ideology and all of its radical tenets.

Let me offer an analogy. Consider the Human Rights Campaign urging people to begin conversations with “Hi, my pronouns are _____. What are yours?” Now imagine a similar request from the American Federation of Astrologers encouraging everyone to begin conversations with, “Hi, I’m a Sagittarius. What’s your sign?” To respond with your own star sign would be to operate within and signal your tacit agreement with the belief system of astrology. If you reject astrology and respond to the question with “I don’t have a sign,” the reply might be “Of course you do! When were you born?” But that’s a completely different question.

Similarly, if you reject gender ideology’s claim that men and women are defined by their willful adherence to masculine and feminine roles and stereotypes, and so refuse to answer a request for pronouns, your interlocutor might say, “We all have pronouns! Do you identify as a man or a woman?” But because that concept of man and woman is nothing like yours, stating pronouns will only further normalize the ritual and validate a radical worldview.

The redefining of “man,” “woman,” “boy” and “girl” around sex-related stereotypes has serious real-world implications. The rejection of these stereotypes is now commonly viewed as a medical condition (gender dysphoria) to be treated with puberty blockers (for children), cross-sex hormones and surgeries that result in permanent sterility and consign patients to a lifetime of medical bills. The redefinition is also threatening the safety of women in prisons, as well as compromising the safety, fairness and dignity of women and girls in sports, as males who simply “identify” as girls or women are allowed access to these protected spaces.

The effort to resist gender ideology is reality’s last stand. We simply can’t ignore fundamental realities of our biology and expect positive outcomes for society. Pronoun rituals are extremely effective at normalizing and institutionalizing the abolition of biological sex in favor of gender identity. These rituals take advantage of people’s confusion and compassion to achieve compliance. But the time for politeness has long passed. The only proper response to the question “What are your pronouns?” is to reject the premise and refuse to answer.

Mr. Wright, an evolutionary biologist, is managing editor of Quillette.





My office wants my pronouns — but I’m still figuring it out

by Alison Green on June 23, 2021

A reader writes:

I’m a queer person working in a mid-sized, politically progressive organization.

Recently our management team has been attempting to shift norms around pronouns at work. Our chief HR executive sent an email encouraging everyone to add pronouns to their Slack profiles and email signatures. Managers have begun asking new hires to state their preferred pronouns when they introduce themselves in our town halls.

I understand these changes are intended to make our office a more inclusive environment for queer and trans folks, but being asked to declare my pronouns makes me extremely uncomfortable.

The thing is … I don’t know what I am.


 
But what does it mean to “identify” as a man or woman?

Gender activists believe that being a man or a woman requires embracing stereotypes of masculinity or femininity, respectively, or the different social roles and expectations society imposes on people because of their sex. Planned Parenthood explicitly states that gender identity is “how you feel inside,” defines “gender” as a “a social and legal status, a set of expectations from society, about behaviors, characteristics, and thoughts,” and asserts that “it’s more about how you’re expected to act, because of your sex.”

A recent New York Times piece refers to “men, women and gender nonconforming people,” as though gender nonconformity were incompatible with being a man or a woman. According to the Genderbread Person, a popular educational tool for teaching young children about gender identity, the properties of “man-ness” and “woman-ness” include certain stereotypical “personality traits, jobs, hobbies, likes, dislikes, roles, [and] expectations.”

The clear message of gender ideology is that, if you’re a female who doesn’t “identify with” the social roles and stereotypes of femininity, then you’re not a woman; if you’re a male who similarly rejects the social roles and stereotypes of masculinity, then you’re not a man. Instead, you’re considered either transgender or nonbinary, and Planned Parenthood assures you that “there are medical treatments you can use to help your body better reflect who you are.” According to this line of thinking, certain personalities, behaviors and preferences are incompatible with certain types of anatomy.

So when someone asks for your pronouns, and you respond with “she/her,” even though you may be communicating the simple fact that you’re female, a gender ideologue would interpret this as an admission that you embrace femininity and the social roles and expectations associated with being female. While women’s-rights movements fought for decades to decouple womanhood from rigid stereotypes and social roles, modern gender ideology has melded them back together.
Αναρωτιόμουν γι' αυτό το θέμα... Ο παραδοσιακός διαχωρισμός σε δύο φύλα, με συγκεκριμένους κοινωνικούς ρόλους και συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό βάσει της ανατομίας του καθενός, δεν ανταποκρινόταν ποτέ στην πραγματικότητα (ή τουλάχιστον όχι με την αυστηρότητα με την οποία συνήθως εφαρμοζόταν) και έβαλε πολλούς ανθρώπους σε κουτάκια όπου δεν είχαν καμία δουλειά να βρίσκονται. Καλώς λοιπόν προσπαθούμε ν' απελευθερωθούμε από τις προσδοκίες και τους περιορισμούς που καθόριζαν τι «πρέπει» και τι «αρμόζει» να κάνει στη ζωή του κάποιος ή πώς να μιλάει, να φέρεται και να ντύνεται, και καλώς προσπαθούμε ν' αναγνωρίσουμε το πλήρες φάσμα της σεξουαλικότητας και πως το φύλο των ανθρώπων που μας ελκύουν (ή όχι) δεν μας καθιστά λιγότερο άνδρες ή λιγότερο γυναίκες.

Αν όμως σε όλ' αυτά προστίθεται και η άποψη ότι το φύλο δεν καθορίζεται ούτε από το σώμα μας ούτε από την ύπαρξη ή μη της ικανότητας (έστω θεωρητικής) να γεννήσουμε παιδί, αλλ' αποτελεί απλώς μιαν αφηρημένη έννοια που μπορούμε να επιλέξουμε ν' αλλάξουμε, τότε τι το σταθερό απομένει που να δίνει νόημα στους όρους «άνδρας» και «γυναίκα»; Και αν αυτοί οι όροι καθίστανται πλέον κυριολεκτικά ανούσιοι και ανταλλάξιμοι, γιατί έχει τόση σημασία να μεταβάλει κανείς τον όρο που σχετίζεται με το άτομό του; Πρόκειται για μιαν αντίφαση που για να λυθεί προϋποθέτει τη διαφοροποίηση των κοινωνικών φύλων, δηλαδή να μην ισχύουν οι εξισωτικές τάσεις που ανέφερα παραπάνω. Και κάτι τέτοιο περιγράφει τελικά και το παρατιθέμενο άρθρο.
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Εγώ δεν γνωρίζω κανένα κίνημα που να επιβάλει στους ανθρώπους να συστήνονται με την τάδε ή τη δείνα αντωνυμία, και ειλικρινά αυτό το φανταστικό πρόβλημα μου θυμίζει τον φανταστικό Πόλεμο κατά των Χριστουγέννων, όπου δήθεν οι δικαιωματιστές (μα τι λέξη κι αυτή) επιβάλουν στους Χριστανούς τις ιδέες τους με το να τους εύχονται καλές γιορτές αντί για καλά Χριστούγεννα. Ακόμα και αυτή η φοβία εισήχθη εξ ΗΠΑ, και δη απευθείας από τους πιο δεξιούς Ρεπουμπλικάνους, λες και στην Ελλάδα δεν λέγαμε πάντα «καλές γιορτές» για να καλύψουμε Χριστούγενα, Πρωτοχρονιά και Φώτα. Αλλά όχι, το πρόβλημα είναι ότι μ' αυτό αφενός συμπεριλαμβάνουμε και το Χάνουκα και αφετέρου χάνουμε τη χριστιανικότητά μας.

Στις γλώσσες όπου το γραμματικό γένος είναι αδύνατον να αποφευχθεί, είναι αδύνατον να αποφευχθούν και οι αντωνυμίες. Επομένως, το σενάριο όπου κάποι@ θα ζητήσει (ή θα επιβάλει, όπως φαίνεται να φοβάται ο συντάκτης) από κάποι@ άλλ@ ελληνόφων@ (ή ισπανόφων@, ή ιταλόφων@ κ.λπ.) τις αντωνυμίες τ@ είναι εξίσου φανταστικό με τον Πόλεμο κατά των Χριστουγέννων, διότι στα ελληνικά είναι αδύνατον να μην χρησιμοποιήσεις αντωνυμίες ή γραμματικά γένη για τον εαυτό σου από την πρώτη στιγμή που θα μιλήσεις με κάποιον.

Ας περάσουμε όμως στο ίδιο το άρθρο:
“What are your pronouns?” is a seemingly innocuous question that has become increasingly common. Pronouns are now frequently displayed prominently in social-media bios, email signatures and conference name tags. Vice President Kamala Harris features “she/her” pronouns in her Twitter bio, and Transportation Secretary Pete Buttigieg includes “he/him” in his. Then there are the singular “they/them” pronouns used by “nonbinary” people who identify as neither male nor female, as well as a growing list of bespoke “neopronouns” such as “ze/zir” or “fae/faer,” and the even stranger “noun-self” neopronouns like “bun/bunself” which, according to the New York Times, are identities that can encompass animals and fantasy characters.
Έστω ότι εγώ αποφασίσω αύριο να αυτοπροσδιορίζομαι ως πόμολο πόρτας. Ποιον ακριβώς ενοχλώ; Οι άνθρωποι πίσω από την πλάτη μου μπορεί να λένε ότι τρελάθηκα και να με κοροϊδεύουν, ας επεκτείνω όμως το ερώτημά μου: πώς ενοχλούν ακριβώς τα neopronouns; Έδεσε κανείς τον κύριο Wright στην καρέκλα του και του έκανε ηλεκτροσόκ μέχρι να αρχίσει να λέει bun;

A recent survey of 40,000 “lesbian, gay, bisexual, transgender, queer, and questioning (LGBTQ) youth” in the U.S. found that a full 25% use pronouns other than she/her and he/him exclusively. The Human Rights Campaign, which claims to be the “nation’s largest LGBTQ+ civil rights organization,” recently tweeted that we should all begin conversations with “Hi, my pronouns are _____. What are yours?” We are told that asking for, sharing and respecting pronouns is “inclusive” to trans and nonbinary people, and that failing to do so may even constitute violence and oppression.

If this all sounds confusing and makes you uncomfortable for reasons you find difficult to articulate, you’re not alone.
Θα άξιζε κανείς να εξερευνήσει τους reasons you find difficult to articulate. Γιατί όλα τα σχετικά επιχειρήματα καταλήγουν στη δυσφορία που νιώθουν οι άνθρωποι έναντι της τρανς κοινότητας κατά πρώτον λόγο, και δευτερευόντως των υπόλοιπων ατόμων που δεν ταυτίζονται με κάποιο από τα δύο φύλα. Ειρήσθω εν παρόδω, όλα τα σχετικά επιχειρήματα είναι σχεδόν τα ίδια μ' αυτά που χρησιμοποιούνταν πριν από 30 χρόνια για την γκέι κοινότητα.

Proponents of gender ideology have completely decoupled the terms “man,” “woman,” “boy” and “girl” from biological sex. Gender ideology teaches that the terms “man/boy” and “woman/girl”—and their corresponding “he/his” and “she/her” pronouns—refer to a person’s gender identity, while “male” and “female” refer to biological sex. While you may define a woman as a female human adult, gender ideology contends that a “woman” is an adult of either sex who simply “identifies” as a woman.
Πολύ ωραία το έκρυψε, αλλά αν και εξελικτικός βιολόγος ο ίδιος, φαίνεται να μην είναι εξοικειωμένος με την ίδια του την επιστήμη. Το βιολογικό φύλο είναι φάσμα και αυτό είναι συμπέρασμα της βιολογίας, όχι των proponents of gender ideology.


The clear message of gender ideology is that, if you’re a female who doesn’t “identify with” the social roles and stereotypes of femininity, then you’re not a woman; if you’re a male who similarly rejects the social roles and stereotypes of masculinity, then you’re not a man. Instead, you’re considered either transgender or nonbinary, and Planned Parenthood assures you that “there are medical treatments you can use to help your body better reflect who you are.” According to this line of thinking, certain personalities, behaviors and preferences are incompatible with certain types of anatomy.

Η ιδεολογία στην οποία αναφέρεται συνοψίζεται στο εξής: σεβασμός προς την έμφυλη ταυτότητα, όχι προς τους έμφυλους ρόλους, ιδίως όταν αυτοί επιβάλλονται. Γενικώς η παραπάνω παράθεση είναι εξωφρενικά ανακριβής, αλλά υπάρχει πολύ υλικό προς ανάγνωση αν κανείς το αναζητήσει.
So when someone asks for your pronouns, and you respond with “she/her,” even though you may be communicating the simple fact that you’re female, a gender ideologue would interpret this as an admission that you embrace femininity and the social roles and expectations associated with being female. While women’s-rights movements fought for decades to decouple womanhood from rigid stereotypes and social roles, modern gender ideology has melded them back together.
Εδώ μας λέει ο κυριούλης ότι υπάρχει κάποιο κρυφό σατανικό κίνημα σύμφωνα με το οποίο όταν οι γυναίκες, τρανς και σις, αποφασίσουν να χρησιμοποιούν θηλυκές αντωνυμίες, τότε δέχονται να μένουν στο σπίτι να πλένουν πιάτα και να γεννάνε παιδιά. Βρίθει λογικών αλμάτων και ανακριβειών αυτή η πρόταση, και έχω πολλά επιχειρήματα και εδώ, αλλά νομίζω πως όλα συνοψίζονται στο εξής: βλακείες.

Coercing people into publicly stating their pronouns in the name of “inclusion” is a Trojan horse that empowers gender ideology and expands its reach. It is the thin end of the gender activists’ wedge designed to normalize their worldview. Participating in pronoun rituals makes you complicit in gender ideology’s regressive belief system, thereby legitimizing it. Far from an innocuous act signaling support for inclusion, it serves as an implicit endorsement of gender ideology and all of its radical tenets.
Θέλω να μου γνωρίσετε έναν ελληνόφωνο (ή ομιλητή άλλης γλώσσας με γραμματικά γένη) που δεν είναι coerced λόγω της γλώσσας του να χρησιμοποιεί αντωνυμίες. Από το coerced υποθέτω ότι υπάρχει και στις ΗΠΑ κάποια αστυνομία που σε βάζει φυλακή αν δεν χρησιμποιήσεις αντωνυμίες, αλλά περιμένω να μου πείτε για τις υπόλοιπες γλώσσες. Μέχρι τότε, War on Christmas, reloaded.
Let me offer an analogy. Consider the Human Rights Campaign urging people to begin conversations with “Hi, my pronouns are _____. What are yours?” Now imagine a similar request from the American Federation of Astrologers encouraging everyone to begin conversations with, “Hi, I’m a Sagittarius. What’s your sign?” To respond with your own star sign would be to operate within and signal your tacit agreement with the belief system of astrology. If you reject astrology and respond to the question with “I don’t have a sign,” the reply might be “Of course you do! When were you born?” But that’s a completely different question.
Χα. Χα. Χα. Βρε τον ατιμούλη. Καταφέρνει λοιπόν σε μια πρόταση να μας πει τα εξής: Η βιολογία που λέει ότι το βιολογικό φύλο είναι φάσμα λέει βλακείες. Και οι σχετικές κοινωνικές επιστήμες που μελετούν την έμφυλη ταυτότητα είναι σαν αστρολόγοι. Δηλαδή οι αντωνυμίες που χρησιμοποιούμε είναι σαν ζώδια! Καλό; Γελάσατε; Βέβαια αυτό σημαίνει ότι όταν λες τις αντωνυμίες από μόνος σου και πάλι λες το ζώδιό σου. Ή και όχι - αυτό ισχύει μόνο γι' αυτούς που αντιπαθώ. Όταν το λέω εγώ ότι είμαι he, είναι σοβαρό. Οι άλλοι είναι αστρολόγοι. ΟΙ ΑΛΛΟΙ.
Similarly, if you reject gender ideology’s claim that men and women are defined by their willful adherence to masculine and feminine roles and stereotypes, and so refuse to answer a request for pronouns, your interlocutor might say, “We all have pronouns! Do you identify as a man or a woman?” But because that concept of man and woman is nothing like yours, stating pronouns will only further normalize the ritual and validate a radical worldview.
Δεν μας το είπε όμως το concept of man and woman που έχει ο ίδιος. Αναμένω με ανυπομονησία.

The redefining of “man,” “woman,” “boy” and “girl” around sex-related stereotypes has serious real-world implications. The rejection of these stereotypes is now commonly viewed as a medical condition (gender dysphoria) to be treated with puberty blockers (for children), cross-sex hormones and surgeries that result in permanent sterility and consign patients to a lifetime of medical bills. The redefinition is also threatening the safety of women in prisons, as well as compromising the safety, fairness and dignity of women and girls in sports, as males who simply “identify” as girls or women are allowed access to these protected spaces.

Δεν ξέρω από πού να το πιάσω αυτό, γιατί είναι τόσο τρανσφοβικό και έχει τόσες ανακρίβειες που με βγάζει από τα ρούχα μου, αλλά ας το συνοψίσω στο εξής: οι περισσότερες γυναίκες που έχουμε παρενοχληθεί ή έχουμε υποστεί σεξουαλική επίθεση, το έχουμε υποστεί (ναι, νιώθετε δυσφορία που το διαβάσατε αυτό. Αναρωτηθείτε γιατί.) από άντρες ντυμένους με αντρικά ρούχα. Οι περισσότεροι βιασμοί συμβαίνουν με ενόχους φιλικά ή άλλα γνωστά πρόσωπα. Κανείς άντρας δεν θα μπει στην διαδικασία να αλλάξει φύλο για να μπει στη φυλακή (ή στα αποδυτήρια των μαγαζιών, όπως λέει και η Ρόουλινγκ) για να παρενοχλήσει γυναίκες, πολύ απλά γιατί μπορεί να το κάνει παντού και στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων δεν θα υποστεί καμία συνέπεια.

The effort to resist gender ideology is reality’s last stand. We simply can’t ignore fundamental realities of our biology and expect positive outcomes for society. Pronoun rituals are extremely effective at normalizing and institutionalizing the abolition of biological sex in favor of gender identity. These rituals take advantage of people’s confusion and compassion to achieve compliance. But the time for politeness has long passed. The only proper response to the question “What are your pronouns?” is to reject the premise and refuse to answer.

Είστε σίγουρα βιολόγος;



Συγχύστηκα. Πάω να κάψω τα σουτιέν μου.

Ας βάλω και ένα pride flag. All-inclusive.
 

Attachments

  • Intersex-inclusive_pride_flag.svg.png
    Intersex-inclusive_pride_flag.svg.png
    61.4 KB · Views: 180
Last edited:

SBE

¥
Το πρόβλημα Παλ είναι ότι μερικοί εργοδότες απαιτούν να ενημερώνει ο κάθε υπάλληλός τους τους γύρω τους πώς θέλει να τον φωνάζουν αλλιώς θα κατηγορηθεί για οποιαδήποτε -φοβία. Κι αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία. Σε παραπέμπω σε προσφατη ειδησεογραφία. Και φυσικά υπάρχει κι η κοινωνική πιεση στη δουλειά που δεν θές να δυσαρεστήσεις κανέναν.
Ο δικός μου εργοδότης μας είπε μια φορά να βάλουμε στην υπογραφή μας αντωνυμίες και δεν επέμεινε, και δεν έχω κάνει τίποτα γιατί πραγματικά ΔΕΝ με ενδιαφέρει πώς αναφέρεται κάποιος σε μένα αρκεί να καταλαβαίνω ότι αναφέρεται σε μένα.
Αλλά όταν είμαστε σε ένα χώρο δέκα άνθρωποι που το βιολογικό και το κοινωνικό φύλο τους είναι το ίδιο, το να αναφερόμαστε ο ένας στον άλλον αλλιώς είναι virtue signaling (αυτό πως το λένε στα ελληνικά; ).

Και παρεμπιπτόντως, δεν παρεξηγούμαι αν μου ευχηθεί Καλό Πάσχα κάποιος όταν είναι το Πάσχα των δυτικών, αλλά θα μπορούσα να παρεξηγηθώ αν είχα κάποιο σοβαρό πρόβλημα με τους μη ΧΟ, και θεωρούσα οποιαδήποτε πιθανότητα να με ταυτίσει κάποιος με αυτούς υπονόμευση της θρησκευτικής μου ελευθερίας, άρνηση του δικαιώματος να αυτοπροσδιορίζομαι ως ΧΟ και προσπάθεια να μου υποδείξουν ότι δεν ανήκω στα κοινώς αποδεκτά και συνεπώς είμαι ξένο σώμα στην κοινωνία, γιατί δεν ασπάζομαι τις πεποιθήσεις της πλειοψηφίας. Και μη μου πεις ότι στην Ελλάδα ανήκω στην πλειοψηφία, άρα δεν μειονεκτώ, γιατί δεν ζω στην Ελλάδα. Ζω σε μία χώρα που λίγα χιλιόμετρα απο την πρωτεύουσα καίγεται κάθε χρόνο το ομοίωμα του Πάπα μπροστά σε χιλιάδες κόσμο, ενώ ακούγονται ανάλογα συνθήματα, και τα δικαστήρια αποφάσισαν ότι αυτό είναι νόμιμο γιατί πρόκειται για λαϊκή παράδοση.
Θα μπορούσες βεβαίως να πεις ότι δεν παρεξηγούμαι γιατί την προσβολή του "Καλό Πάσχα" όταν δεν γιορτάζω το Πάσχα την θεωρώ απόδειξη ότι με έχουν αποδεχτεί σαν ισότιμο μέλος της κοινωνίας και καμαρώνω με βρετανολιγούρικη δουλικότητα, στο οποίο θα μπορούσε κάποιος άλλος να πει... κλπ κλπ.


Στην Ελλάδα θα προτιμούσα να αντιμετωπίζουμε κάθε θέμα όταν γίνει δικό μας θέμα, όχι να μας απασχολεί επειδή απασχολεί ομιλητές μιας γλώσσας που δεν έχει καμία σχέση με τη δική μας και πολίτες μιας άλλης χώρας που έχει άλλα προβλήματα, άλλη ιστορία και άλλες συνήθειες. Αλλά αν δεν δείξουμε ότι είμαστε ενημερωμένοι θα πεθάνουμε.
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Εγώ εδώ που δουλεύω έχουμε μπροστά από τα ονόματά μας Mr και Mrs στον κατάλογο αλληλογραφίας, γιατί δεν μπορεί κανείς να καταλάβει από το όνομα αν απευθύνεται σε άντρα ή γυναίκα και να χρησιμοποιήσει σωστές αντωνυμίες.

Προφανώς αυτό συμβαίνει επειδή πολλούς ανθρώπους τους πειράζει να τους λένε κύριε Τάδε μου ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για κυρία και τανάπαλιν. Δεν καταλαβαίνω γιατί να έχει κανείς πρόβλημα να επεκτείνει αυτή τη δυνατότητα και σε όσ@ δεν αισθάνονται ούτε κύριος ούτε κυρία αλλά κύριο ή οτιδήποτε άλλο.

Όσο για τις ίδιες τις αντωνυμίες, αν εσύ η ίδια δεν θέλεις να βάλεις δίπλα στο όνομά σου αντωνυμία, με γεια σου με χαρά σου. Αλλά πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί κανείς να παρεξηγιέται άμα του πουν γράψε δίπλα από το όνομά σου ότι είσαι «η/της/την» και να μην παρεξηγιέται άμα του πουν γράψε «κυρία».

Στις δε γλώσσες με γραμματικό γένος, όπως έγραψα παραπάνω, το να πεις τις αντωνυμίες σου είναι ούτως ή άλλως αναπόφευκτο, οπότε είναι μη πρόβλημα η επιβολή της χρήσης τους. Αυτό που είναι όντως πρόβλημα είναι το τι θα λέμε για τα άτομα που δεν είναι ούτε «ο» ούτε «η».
 

SBE

¥
Εγώ εδώ που δουλεύω έχουμε μπροστά από τα ονόματά μας Mr και Mrs στον κατάλογο αλληλογραφίας, γιατί δεν μπορεί κανείς να καταλάβει από το όνομα αν απευθύνεται σε άντρα ή γυναίκα και να χρησιμοποιήσει σωστές αντωνυμίες.

Μήπως σας ζητάνε να βάζετε και αντωνυμίες μαζί με τον τίτλο σας; Γιατί για αυτό μιλάω.
Αλλά δεν είναι αυτό το νόημα. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι η υποχρεωτικότητα και αυτό αναφέρω.
Και επιπλεον πώς γίνεται και ξαφνικά το 90% θέλουν να τους πεις κάτι άλλο; Μόδα, αλληλεγγύη ή κάτι άλλο;
 

SBE

¥
Αυτό το 90% από πού προκύπτει ακριβώς;
Από εμπειρική παρατήρηση μεταξύ των συναδέλφων μου, που βρίσκονται σε διαφορετική χώρα από αυτή που βρίσκεσαι εσύ και σε διαφορετική χώρα από την Ελλάδα, επομένως δεν μπορείς να ελέγξεις αν λέω αλήθεια αν και δεδομένου ότι ξέρω από εμπειρική παρατήρηση λόγω επαγγέλματος, μάλλον θα πρέπει να παραδεχτείς ότι δεν έχω πέσει πολύ έξω. Βέβαια αν σου έχω δώσει την εντύπωση τόσα χρόνια που αλληλοδιαβαζόμαστε ότι βγάζω πράγματα από το κεφάλι μου, λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι.
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Από εμπειρική παρατήρηση μεταξύ των συναδέλφων μου,
είμαστε σε ένα χώρο δέκα άνθρωποι που το βιολογικό και το κοινωνικό φύλο τους είναι το ίδιο, το να αναφερόμαστε ο ένας στον άλλον αλλιώς είναι virtue signaling (αυτό πως το λένε στα ελληνικά; ).
Δεν χρειάζεται να πάρω αεροπλάνο για να εξακριβώσω ότι αυτό που λες δεν ισχύει, να πούμε.
 
Top